طرح واره های ناسازگار نخستین

با توجه به نقش عوامل فردی و خانوادگی در وابستگی به مصرف مواد روان گردان، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش طرح واره های ناسازگار نخستین و کارکردهای خانواده در آمادگی برای وابستگی به مصرف مواد روان گردان انجام شد. جامعه آماری دربرگیرنده دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم در سال تحصیلی 95-96 که 12050 نفر بود و از میان آن ها با به کارگیری فرمول کوکران 300 نفر به شکل نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده دربرگیرنده پیش بینی گرایش به اعتیاد (وید و همکاران،1992)، کارکردهای خانواده (کیتنرو همکاران،1996)و طرح واره های ناسازگار نخستین (یانگ و همکاران،1995) بودند. تحلیل داده های پژوهش با به کارگیری روش همبستگی پیرسون، آزمون تی گروه های مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون چندگانه انجام گرفت. برآیندها نشان دادند که مقیاس اصلی آمادگی برای وابستگی به مصرف مواد روان گردان با طرح واره های رهاشدگی/ بی ثباتی (141/0r=، P

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه طرح واره های ناسازگار نخستین در مجرمان جنسی و غیرجنسی بود. روش: در پژوهش علی- مقایسه ای حاضر 45 مجرم جنسی از زندان های قزل حصار و رجائی شهر تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. 45 مجرم غیرجنسی همتا با این گروه نیز بر اساس متغیرهای سن، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات و شغل از ندامتگاه کرج انتخاب شدند. نسخه کوتاه پرسش نامه طرح واره (SQ-SF) یانگ روی دو گروه اجرا شد و داده ها با تحلیل واریانس یک راهه و تحلیل تشخیصی گام به گام تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره مجرمان غیرجنسی در طرح واره اطاعت بالاتر از مجرمان جنسی بود (006/0=p). تحلیل تشخیصی گام به گام نشان داد تابع تشخیصی برای مجرمان جنسی و غیرجنسی با هم متفاوت است (001/0=p) و دو طرح واره اطاعت و بی اعتمادی/ بهره کشی بهترین طرح واره های پیش-بینی کننده عضویت مجرمان در دو گروه مجرم جنسی و غیرجنسی بودند، ولی میزان موفقیت تابع در پیش بینی گروه مجرمان رضایت بخش نبود. نتیجه گیری: با توجه به محدود بودن تعداد طرح واره های متفاوت میان دو گروه، به نظر می رسد هسته آسیب شناسی و طرح واره های زیربنایی در دونوع جرم جنسی و غیرجنسی به طور تقریبی یکسان است و عوامل دیگری جز طرح واره ها در وقوع نوع جرم مؤثر هستند.