سبک های خوردن

مقدمه: اضافه وزن یکی از مشکلات سلامتی در تمام جوامع است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر بر خودمهارگری، سبک های خوردن و شاخص توده بدنی در زنان دارای اضافه وزن انجام شد. روش: این مطالعه یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری مطالعه حاضر، در برگیرنده دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور رضوانشهر بود. آزمودنی ها با استفاده از ملاک های ورود و خروج غربال شدند. نمونه پژوهش شامل 34 فرد مبتلا به اضافه وزن بود که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند.همه افراد نمونه، مقیاس خودمهارگری و سبک های خوردن را تکمیل کردند. همچنین شاخص توده بدنی با تقسیم وزن (برحسب کیلوگرم) بر مجذور قد (برحسب متر) اندازه گیری شد. مداخله مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر طی 14 جلسه در گروه آزمایش اجرا گردید و گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نمود. یافته ها: نتایج حاکی از تأثیر معنادار مداخله مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر بر خودمهارگری، سبک های خوردن و شاخص توده بدنی در زنان دارای اضافه وزن بود. نتیجه گیری: مداخلات مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر در ارتقاء سلامت جسمی و روانشناختی اثرگذار هستند. بنابراین پیشنهاد می گردد که این مداخله در درمان اضافه وزن و چاقی به کار گرفته شود.

چاقی یکی از معضلات بهداشتی کشورهای در حال توسعه و پیشرفته می باشد و در کل جهان با سرعت هشدار دهنده ای به خصوص در کودکان و نوجوانان رو به افزایش است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سبک های خوردن و دشواری در تنظیم هیج ان با نمایه توده بدنی در دانش آموزان چاق انج ام گرفته است. بدین منظور از 632 نفر جامعه آماری دانش آموزان دختر چاق مقطع متوسطه دوم شهر رشت، تعداد 240 نفر بر اساس جدول مورگان به روش نمونه گی ری خوشه ای انتخاب شدند. کلیه نمونه ها بعد از محاسبه قد، وزن و نمایه توده بدنی به پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان ( DERS ) و پرسشنامه عادات خوردن داچ ( DEBQ ) پاسخ دادند. داده ها با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و روش رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج بیانگر رابطه معنادار نمایه توده بدنی با سبک های خوردن هیجانی و بیرونی و دشواری در تنظیم هیجان بود. به طوری که نتایج تحلیل رگرسیون نیز حاکی از تبیین 7/40 درصد از نمایه توده بدنی بر اساس سبک های خوردن و دشواری در تنظیم هیجان بود. یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن است که به واسطه تعامل سبک های خوردن و عدم مدیریت تنظیم هیجان، افراد از رفتار خوردن هیجانی و بیرونی به عنوان وسیله ای برای رویارویی با مسائل و مشکلات استفاده می کنند.

هدف : هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین افسردگی ، اضطراب ، استرس و تکانشگری با اختلال خوردن افراد چاق با میانجیگری سبک خوردن بود. روش: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود.  جامعه آماری شامل کلیه کسانی که BMI  بالاتراز حد نرمال داشتند و به مراکز رژیم درمانی و یا تغذیه در شهر تنکابن مراجعه کردند، بود که تعداد150 نفر از زنان و مردان  به شیوه هدفمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه رفتار غذا خوردن داچ ، پرسشنامه نگرش های خوردن، مقیاس تکانشگری بارات و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس 21 - DASS بود. با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار PLS داده های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت ند. یافته ها: یافته ها نشان دادند که بین افسردگی، اضطراب ، استرس و تکانشگری با اختلال خوردن افراد چاق با میانجیگری سبک خوردن رابطه معنی دار وجود دارد و همچنین متغیرهای افسردگی، اضطراب، استرس و تکانشگری با اختلالات خوردن رابطه مستقیم و معنی دار دارند. نتیجه گیری : نتایج حاکی از این بود که هر چقدر مؤلفه های آسیب روانشناختی در فرد بالاتر باشد میزان ابتلا به اختلال خوردن در او افزایش می یابد .