شفقت ورزی به خود

مطالعه  حاضر با هدف بررسی پیش بینی تنظیم هیجانی بر اساس شفقت ورزی به خود و تن انگاره دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه انجام گرفت. روش شناسی این پژوهش توصیفی- همبستگی است که 342 دانشجو (127 دختر و 215 پسر) در سال 1395 با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انجام شد. ابزارهای گردآوری شامل پرسشنامه های شفقت ورزی به خود(SCS) نف؛ مقیاس روابط چند بعدی خود- بدن (MSRQ) کش؛ مقیاس تنظیم هیجانی گروس- جان بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و آزمون t استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد: همه مؤلفه های شفقت ورزی به خود و تن انگاره به استثناء جهت گیری قیافه با تنظیم هیجان دانشجویان رابطه معنادار دارند. مؤلفه های مثبت شفقت ورزی به خود (خود مهربانی، حس اشتراک انسانی و ذهن آگاهی) و مؤلفه های جهت گیری تناسب اندام و رضایت بدنی در تن انگاره نقش معناداری در پیش بینی تنظیم هیجان دانشجویان دارند؛ یافته های این پژوهش نشان داد شفقت ورزی به خود و تن انگاره بر اساس جنسیت تفاوت معناداری وجود ندارد. بنابراین، یافته های این مطالعه مؤید این موضوع است که ابعاد مثبت شفقت ورزی به خود (خود مهربانی، اشتراک انسانی و ذهن آگاهی) و تنها مؤلفه های جهت گیری تناسب اندام و رضایت بدنی نقش اساسی در تنظیم و مدیریت هیجان دانشجویان دارند

هدف پژوهش بررسی تأثیر مداخله ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر سازگاری زناشویی، کیفیت رابطه والد- فرزندی و شفقت ورزی به خود در کارکنان زن دانشگاه شیراز در سال 1398 بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی، با شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه تمامی کارکنان زن دانشگاه شیراز بود که بر اساس روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 40 نفر انتخاب شدند. 20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش، برنامه ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس را در 8 جلسه دریافت کردند. در حالی که برای گروه کنترل این آموزش ارائه نشد. از مقیاس سازگاری زناشویی، مقیاس رابطه والد- فرزند و پرسشنامه شفقت به خود استفاده شد. یافته های به دست آمده از تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که مداخله ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر ابعاد رضایت زوجی، توافق زوجی و ابراز محبت زوجی در مقیاس سازگاری زناشویی تأثیر معناداری داشت. در مقیاس رابطه والد- فرزندی نیز، مداخله مورد نظر، بر زیر مقیاس وابستگی و تعارض تأثیر معناداری داشت و یافته ها تأثیر این مداخله را بر ابعاد بهوشیاری، همانندسازی افراطی، اشتراکات انسانی و انزوا در مقیاس شفقت خود نشان دادند. یافته های پژوهش نشانگر اهمیت ذهن آگاهی به عنوان یکی از مداخله های مؤثر در رابطه با سازگاری زناشویی، تعامل رابطه والد- فرزند و شفقت ورزی به خود است.

مطالعه حاضر با هدف مقایسه بین فرهنگی روابط شکفتگی و شفقت ورزی به خود در بین دانشجویان ایرانی و سوئدی انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع همبستگی بود و جامعه تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی مهاباد و دانشگاه اپسالای سوئد بود. به منظور دسترسی به هدف پژوهش، 179 دانشجو (99 دانشجوی ایرانی و 80 دانشجوی سوئدی) به مقیاس های شکفتگی سلیگمن تدوین شده توسط سلیمانی و همکاران(1394) و شفقت ورزی به خود نف (2003) پاسخ دادند. روش تجزیه و تحلیل داده ها شامل روش های توصیفی و روش همبستگی پیرسون بود.  نتایج نشان داد همبستگی شکفتگی با شفقت ورزی به خود در بین دانشجویان ایرانی معنادار بود(01/0≥P)  و در بین دانشجویان سوئدی معنادار نبود (01/0≥P). همچنین در بین دانشجویان ایرانی همه مؤلفه های شکفتگی با مؤلفه های شفقت ورزی به خود ارتباط معنادار بود (01/0≥P) اما در بین دانشجویان سوئدی معنادار نبود (05/0≤P). بنابراین، شفقت ورزی به خود و ابعاد آن (مهربانی و درک خود، مد نظر قرار گرفتن تجارب دشوار شخصی به عنوان بخشی از تجربه مشترک انسانی و ذهن آگاهی) گسترش ابعاد شکفتگی (هیجانات مثبت، مجذوبیت، روابط، معناو پیشرفت) در بر خواهد داشت.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه شفقت ورزی به خود با نگرش به خیانت زناشویی با نقش میانجی خودنظم دهی هیجانی بود. پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود که در قالب مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه پژوهش را کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام در سال تحصیلی 03-1402 تشکیل دادند که از بین آنها به صورت نمونه گیری در دسترس 280 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه نگرش به خیانت زناشویی وایتلی، پرسشنامه شفقت به خود نف و همکاران و پرسشنامه خودنظم دهی هیجانی هافمن و کاشدان بود. داده ها براساس مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار AMOS نسخه 24 تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که رابطه منفی معناداری بین شفقت ورزی به خود با نگرش به خیانت زناشویی و رابطه مثبت معناداری بین شفقت ورزی به خود و خودنظم دهی هیجانی در سطح 01/0 وجود دارد. به علاوه، میان خودنظم دهی هیجانی با نگرش به خیانت زناشویی رابطه منفی معناداری به دست آمد. در نهایت شفقت ورزی به خود از طریق خودنظم دهی هیجانی بر نگرش به خیانت زناشویی دانشجویان دارای اثر غیرمستقیم بود. مبنای نتایج فوق، مدل خودنظم دهی هیجانی در رابطه بین شفقت ورزی به خود با نگرش به خیانت زناشویی از برازندگی مطلوبی برخوردار بود.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی تمایل به روابط فرازناشویی بر اساس رفتار فداکارانه با میانجی گری شفقت ورزی به خود در زنان متاهل انجام شد. روش این پژوهش، توصیفی-همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان متاهل شهر تهران در سال 1402 بود. نمونه ای به حجم 300 نفر، به صورت هدفمند و باتوجه به ملاک های ورود و خروج به پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس گرایش به خیانت زناشویی (MIS) بشیرپور و همکاران (1397)، پرسشنامه ادراک رفتارهای فداکارانه (PSBM) هارپر و فیگرس (2008) و مقیاس شفقت ورزی به خود (SCS) نف (2003) بود. داده های پژوهش با روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها نشان داد مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است. نقش میانجی گری شفقت ورزی به خود در رابطه رفتار فداکارانه با تمایل به روابط فرازناشویی تایید شد (05/0>p). شدت اثر مستقیم برابر با 194/0- و شدت اثر غیر مستقیم برابر با 213/0- بود و بر این اساس، شدت اثر کل رفتار فداکارانه بر تمایل به روابط فرازناشویی مقدار 407/0 بود. یافته ها نشان داد رفتار فداکارانه هم به طور مستقیم و هم به طور غیرمستقیم (با میانجی گری شفقت ورزی به خود) بر تمایل به روابط فرازناشویی تاثیرگذار بود. بنابراین شفقت ورزی به خود می تواند در رابطه بین رفتار فداکارانه با تمایل به روابط فرازناشویی نقش واسطه ای ایفا کند.