تفسیرگری

طبیعت بکر ایران همواره توسط ایرانیان باستان مورد احترام بوده است و تا چند دهه پیش، به زندگی شهرها همچنان مسلط بود، اما این روزها رنگ و رونق قدیم را ندارد. زندگی شهری و بلعیده شدن حیات طبیعی، گونه های متفاوت جانوری و گیاهی را به نابودی کشانده است. اکوتوریسم که یکی از محبوب ترین انواع گردشگری است در سال های اخیر مورد توجه ویژه گردشگران قرار گرفته است. <br />مشاهده پرندگان بدون آزار رساندن به آنها را پرنده نگری می نامند که یکی از زیرشاخه های اکوتوریسم است. پرنده به عنوان بخش مهمی از پوشش جانوری طبیعت ایران، جلوه ای از زیبایی و معنا بوده است. این موجود پای در زمین و بال در آسمان دارد و همواره ذهن و چشم گردشگران را به خود مشغول کرده است. اما آیا معرفی و شناسایی ظاهر و رفتار پرندگان، داده های کافی برای علاقمندان به پرنده نگری است؟ سؤال پژوهش این است که چگونه می توان از دیدگاه عامه، ادبیات، شعر، اسطوره و ارتباط بین انسان و پرنده، لایه های تفسیری ارایه کرد. این مطالعه با استفاده از مطالعات کتابخانه ای برای شناخت مفاهیم اولیه و مصاحبه با خبرگان برای معرفی روش تفسیر انجام شده است. نتایج نشان می دهد تقابل بین نگاه عامه با حقایق و حرکت از داده های جزئی به مفاهیم کلی، امکان دستیابی به گونه ای خاص از تفسیر را ممکن خواهد ساخت.<br />