آموزش های دانشگاهی

حریم خصوصی از مباحث مهم در حوزه حقوق و اخلاق اسلامی است، که در حقوق اسلامی با دو مفهوم عدالت و امنیت مرتبط است؛ از سوی دیگر، این مفهوم با رشد فناوری اطلاعات و نفوذ شبکه های ارتباطی و تأثیر بر کنش ها و تعاملات انسان ها- به ویژه در مراکز آموزش عالی و دانشگاه ها- به شکل برجسته تری در دهه های اخیر مطرح گردیده است. فضای مجازی آموزش عالی و آموزش های دانشگاهی از یک سو روابط دانشگاهیان را در نهایت سهولت قرار داده است، و از سوی دیگر امکان دست اندازی به حریم هایی که تا آن زمان در دسترس دیگران نبوده را فراهم آورده است. در این پژوهش هنجارهای اخلاقی در سه حوزه کاربران، مدیران و پردازشگران محتوای سایبری به روش بررسی اسناد و تحلیل اسنادی و بر مبنای آیات قرآنی و روایات اسلامی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که هنجارهای اخلاق اسلامی حریم خصوصی در فضای مجازی آموزش عالی و آموزش های دانشگاهی با مفاهیم کلی صداقت، امانت، رازداری، تعهدپذیری و حریم خصوصی پیوند عمیقی دارد و می تواند گام جدیدی در تبیین مبانی اخلاقی حق حریم خصوصی در مسائل نوظهور و پیچیده فضای مجازی و اخلاق فناوری اطلاعات در آموزش عالی داشته باشد.

هدف از انجام این تحقیق بررسی عوامل موثر بر میزان ابعاد، مولفه ها و معیارهای تربیت (آموزش های رسمی دانشگاهی) با رویکردی از روش های کیفی و کمی بود. مشارکت کنندگان بخش کیفی را اساتید و متخصصان مدیریت آموزشی پس از اشباع نظری به تعداد 20 نفر تشکیل داد که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و جامعه آماری در بخش کمی را مدیران مدارس استان لرستان به تعداد 5404 نفر تشکیل می داد که حجم نمونه بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران برابر با 360 نفر و به صورت طبقه ای تصادفی انتخاب گردید. ابزار پژوهش در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی پرسشنامه استخراج شده از بخش کیفی بود که روایی آن با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی مورد بررسی و تأیید شد و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ برابر با 79/0 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده های کیفی با استفاده از روش اشتراس و کوربین انجام شد و تجزیه و تحلیل داده های کمی با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و از طریق نرم افزار SPSS و AMOS مورد تحلیل قرار گرفت.

هدف: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی آموزش های دانشگاهی با تاکید بر مهارت های ورود به جامعه انجام شده است. روش: طرح پژوهش از نوع طرح توصیفی -تحلیلی است و گروه نمونه 200 نفر از دانشجویان دانشگاه دولتی ایلام؛ در سال تحصیلی (1400-1401) که به روش سهمیه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شاخص های ارزیابی «کرک پاتریک» در سطح یک بود. یافته ها: نتایج با استفاده از روش تحلیل عاملی و روایی همگرا و واگرا نشان دادند که ضریب معناداری تاثیر آموزش های دانشگاهی بر مهارت های تخصصی (0.95) بر مهارت های فنی (0.96) بر مهارت های عمومی (0.96) و بر مهارت های فردی (0.94) است. نتیجه گیری: بنابراین با توجه به تاثیر آموزش های دانشگاهی بر مهارت های ورود به جامعه براساس ارزیابی دانشجویان، آموزش های دانشگاهی با ارایه آموزش های لازم منطبق با هرکدام از مهارت های مورد نیاز ورود به جامعه برای دانشجویان، بر آمادگی آنها برای ورود به جامعه تاثیر معناداری دارد.

ضعف هم راستایی آموزش های دانشگاهی با نیازمندی های بازار کار از جمله دغدغه های مهم نظام آموزشی کشور است، اما مدلی که بر اساس آن استراتژی مشخصی برای مواجهه با این چالش تدوین و اجرا شود در دسترس نیست. با توجه به این خلأ تئوریک، مقاله پیش رو درصدد است الگویی بومی به منظور هم راستاسازی توسعه آموزش های تکنیکی تکمیلی دانشگاهی با نیاز بازار کار را با روش پژوهش آمیخته و بر منطق آشیانه ای ارائه کند. در بخش کیفی تا دستیابی به اشباع نظری با 17 نفر مصاحبه انجام شد؛ روش نمونه گیری در این بخش نمونه گیری نظری و بر اساس تکنیک گلوله برفی بوده است. در بخش کمّی پرسشنامه ای در اختیار 120 نفر از متخصصان قرار گرفت. روایی ابزار پژوهش در بخش های مختلف با استفاده از تکنیک های خودبازبینی، مثلث سازی و غیره و پایایی با ضریب آلفای کرونباخ بررسی و تأیید شد. به طور خلاصه، یافته های پژوهش نشان داد مجموعه عواملی به صورت چندبعدی و درهم تنیده بر کارآمدی و توسعه آموزش های دانشگاهی متناسب با تقاضای بازار، تأثیر گذارند. مدل پارادایمی ارائه شده نیز نشان دهنده آن است که این پدیده متأثر از عوامل مختلفی است که در شرایط علّی، مداخله ای و زمینه ای طبقه بندی شدنی هستند و نتایج مختلف اقتصادی، آموزشی و اجتماعی به عنوان پیامدهای اجرای راهبردهای توسعه آموزش های تکنیکی تکمیلی قابلیت مطرح شدن دارند. برنامه ریزی صحیح در راهبردها با مجموع بار عاملی 4٫14 مهم ترین نقش و حضور اساتید مهارتی باتجربه اجرایی در عوامل مداخله گر با بار عاملی 1/000 ضعیف ترین نقش را در ارائه الگو دارند.