گفتمان اصلاح معرفت دینی

مواجهه ی نخبگان ایرانی عصر مشروطه با تمدن غربی زمینه ساز فرآیند فرهنگ پذیریِ مفاهیم و دستگاه های اندیشه ی غربی از سوی اندیشه وران این برهه ی تاریخی و به تبع آن صورت بندی گفتمان های سنت گرا، تجددگرا و اصلاح معرفت دینی شد. بازتابندگی باورداشت های این گفتمان ها در زیست جهان کنونی ایران ضرورتی حیاتی به بازاندیشی شاخصه های گفتمان های مزبور می دهد. بازشناسی شاخصه های گفتمان اصلاح معرفت دینی در روزنامه ی حبل المتین تهران پاسخی بدین ضرورت است. تحلیل انتقادی گفتمان چارچوبی نظری است که با تکیه بر آن از شاخصه های گفتمان اصلاح معرفت دینی در روزنامه ی حبل المتین پرده برداری می کنیم. از کاربست این چارچوب نظری چنین برداشت می شود که مؤلفه های بافتار تاریخی عصر مشروطه همچون ورود اندیشه های جدید، استبداد، استعمار و شکست اصلاحات سیاسی تعین بخش «مناسبات شریعت و تجدد» به مثابه ی گره گاهی بود که گفتمان اصلاح معرفت دینی حول آن مفصل بندی شد. احیای آموزه های قرآنی، بازگشت به اسلام اصیل، بازتعریف نقش روحانیت، ضرورت وحدت مسلمانان و رعایت حقوق اقلیت های دینی مهم ترین شاخصه های گفتمان اصلاح معرفت دینی در روزنامه ی حبل المتین بود که به واسطه ی کنش بیناگفتمانی جذب عناصر گفتمان های سنت گرا و تجددگرا حول گره گاه «مناسبات شریعت و تجدد» مفصل بندی شد.

بازتولید کشمکش های گفتمانی نیروهای سنت گرا، تجددخواه و اصلاح گرایان دینی عصر مشروطه در جامعه معاصر ایران، بازاندیشی میراث فکری این گفتمان ها را ضروری کرده است. تحلیل گفتمان اصلاح معرفت دینی در عصر مشروطه پاسخی بدین نیاز است. از این رو به منظور بازشناسی شاخصه های گفتمان اصلاح معرفت دینی روزنامه الجمال مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی بر اساس تحلیل انتقادی گفتمان به تحلیل شاخصه های گفتمان اصلاح معرفت دینی پرداخته شد. بر اساس این چارچوب نظری هر متنی برساخته بافتار تاریخی است و از طریق کنش بیناگفتمانی و جذب میراث اندیشگی سایر گفتمان ها صورت بندی می شود. با کاربست تحلیل انتقادی گفتمان بر روزنامه الجمال نشان داده شد که بحران های بافتار تاریخی عصر مشروطه همچون استبداد داخلی، استعمار خارجی و موضع گیری نسبت به عناصر فرهنگی مدرنیته از دشواره های گفتمان اصلاح معرفت دینی بوده است. روزنامه الجمال به مثابه یکی از کاربران این گفتمان کوشید تا با جذب عناصر مطلوب از گفتمان های سنت گرا و تجددخواه و تولید کنش بینا گفتمانی، پاسخ درخوری به دشواره های مزبور بدهد.

آشنایی اندیشه وران ایرانی عصر مشروطه با مظاهر تمدن نوین غربی که به موازات پذیرش اندیشه های غربی از سوی نخبگان این برهه ی تاریخی صورت گرفت، زمینه ساز چالش میان سنت و مدرنیته شد. گفتمان های سنت گرا، تجددگرا و اصلاح معرفت دینی حول محور پاسخ به این چالش، صورت بندی شدند. با عنایت به بازتولید این چالش در فضای گفتمانی جامعه ی معاصر ایران و حضور زنده ای که این گفتمان ها در اذهان نخبگان ایرانی دارد، در مقاله ی حاضر درصدد بازشناسی شاخصه های گفتمان اصلاح معرفت دینی در روزنامه ی روح القدس برآمده ایم. بر این اساس پاسخی که گفتمان اصلاح معرفت دینی به چالش میان سنت و مدرنیته آن هم در شرایط حاکمیت استبداد و استعمار بر ایران می داد، پرسشی محوری است که ما در این مقاله درصدد پاسخ بدان برآمده ایم. تحلیل گفتمان و برقراری ارتباط میان شاخصه های گفتمانی روزنامه ی روح القدس و بافتار تاریخی عصر مشروطه روشی است که برای پاسخ بدین پرسش به کار رفته است. کاربست این روش ما را بدین نتیجه رهنمون ساخت که ضرورت بازگشت به اسلام اصیل، بازتعریف نقش روحانیان و ارتباط آن با نهاد سیاست، ضرورت شناخت استبداد و انواع آن، و ضرورت مبارزه با استعمار، از راهبردهای مهمی بود که روزنامه ی روح القدس به منزله ی یکی از کاربران گفتمان اصلاح معرفت دینی به منظور گذر از وضعیت بحرانی عصر مشروطه برگزید. این راهبرد بر اساس کنش بین گفتمانی و جذب عناصر مطلوب گفتمان های سنت گرا و تجددخواه محقق شد.