اختلال املاء

هدف: در این تحقیق تأثیر نوروتراپی بر اختلالات یادگیری خواندن و نوشتن دانش آموزان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش فعال بررسی شد. روش : پژوهش حاضر از نوع پژوهش های شبه آزمایشی وطرح تحقیق شامل پیش آزمون - پس آزمون با یک گروه بود. نمونه تحقیق شامل 5 نفر از دانش آموزان اختلال نارسایی توجه بیش فعال بود که در مقطع دبستان مشغول به تحصیل بودند. ابزارهای بکار رفته در تحقیق شامل تست کانرز والدین که شامل فرم کوتاه 27سوالی و تست ریون کودکان و تست خواندن و املاء بود . تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تی زوجی) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام گرفت و داده های الکتروانسفالوگرافی جهت تحلیل به نرم افزار نوروگاید وارد و تفاصل امواج به دست آمد. یافته ها: یافته ها نشان داد نوروتراپی بر کاهش نشانه با توجه به سطح معنی داری آزمون t زوجی ( P<0/003 ) از 05/0 کمتر است از این رو می توان گفت بعد از اجرای نوروتراپی میزان نارسایی توجه دانش آموزان به طور معنی داری کاهش یافته است. همچنین سطح معناداری آزمون t زوجی آزمون هوش( P<0/005 ) کوچکتر از 05 / 0 است می توان گفت بعد از اجرای نوروتراپی میزان تفاوت بین متغیر هوش کودکان نارسایی توجه / بیش فعال در پیش آزمون - پس آزمون دارای تفاوت معنادار می باشد. آزمون t زوجی آزمون خواندن (000/0 P= ) از 05/0 کمتر است از این رو می توان گفت بعد از اجرای نوروتراپی میزان بهره خواندن دانش آموزان به طور معنی داری افزایش یافته است. آزمون t زوجی آزمون املاء (001/0 P= ) از 05/0 کمتر است از این رو می توان گفت بعد از اجرای نوروتراپی میزان توانایی املاء دانش آموزان به طور معنی داری افزایش یافته است. نتیجه گیری : با توجه به نتایج تحقیق، نوروتراپی برای افزایش ظرفیت های ذهنی و هوشی کاهش مشکلات خواندن و املاء دانش آموزان نارسایی توجه / بیش فعال و کاهش نشانه ها و علائم این اختلال مناسب است.

یکی از شایع ترین اختلال های یادگیری در بین دانش آموزان، اختلال املا می باشد که یک سوم از تمام اختلال های یادگیری را به خود اختصاص داده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش از طریق فلش کارت ها بر بهبود اختلال یادگیری نوشتاری در زمینه املاء انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر پایه اول ابتدایی شهر یزد بود و نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. بدین شکل که از بین دانش آموزان پایه اول دبستان که بخاطر ناتوانی و ضعف در املاء، در کلاس های مراکز درمان و آموزش کودکان با اختلال یادگیری شرکت داشتند، 40 دانش آموز که در آزمون محقق ساخته اختلال در املاء، نمره 9 یا پایین تر کسب کرده بودند، انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. به دانش آموزان گروه آزمایش طی 14 جلسه 60 دقیقه ای (هفته ای سه جلسه) با استفاده از فلش کارت ها مهمترین و پرکاربردترین واژه ها و کلمات پایه اول دبستان آموزش داده شد. گروه کنترل با استفاده از روش مستقیم آموزش دیدند. نتایج کواریانس چندمتغیره نشان داد که آموزش از طریق فلش کارت، اختلال یادگیری نوشتاری در زمینه املاء را در هر دو بٌعد حافظه دیداری و مشکلات آموزشی به طور معناداری بهبود بخشیده است. بنابراین می توان از فلش کارت های مصور ادغام شده، جهت درمان اختلال نوشتن املاء دانش آموزان استفاده کرد.

هدف : هدف پژوهش حاضر اثربخشی روش آموزش چندحسی روسنر بر کاهش میزان اختلال نوشتن املاء دانش آموزان ابتدایی شهر تهران بود. روش : طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مدارس ابتدایی دوره سوم و چهارم  مناطق 6 و 11شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397  با تعداد 3123 نفر بود که از این تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و بصورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایشی(15نفر) و کنترل( 15نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل آزمون املاء فلاح چای(1974)، پروتکل آموزش 9 جلسه ای روش چندحسی روسنر بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات در دوسطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار spss-21 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که روش آموزش چندحسی روسنر بر دانش اموزان دارای  اختلال نوشتن املاء اثربخش بوده است 0/05) ( P<. نتیجه گیری : بنابراین توجه به این روش چند حسی نقش مهمی در بهبود اختلال نوشتن بویژه املاء دانش آموزان دارد.