شناسایی و تحلیل

اهداف: هدف پژوهش حاضر  شناسایی و تحلیل مؤلفه های مؤثر بر ابقاء دانشجویان در محیط یادگیری الکترونیکی است . روش ها: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شناسایی عوامل تأثیر گذار بر ابقاء دانشجو بر اساس پیشینه نظری و تجربی، پژوهش آمیخته از نوع اکتشافی است. در تدوین این پژوهش مفاهیم و مبانی نظری مرتبط، مربوط به سال 2000 تا 2016 مورد مطالعه ی دقیق قرار گرفت و مؤلفه های های دخیل در ابقاء دانشجو استخراج شد. این مؤلفه ها در قالب پنج (5) بعد مطرح شدند و بر اساس آن ها پرسشنامه ای با تعداد 56 گویه تهیه، تنظیم و برای 30 متخصص در زمینه آموزش الکترونیکی ارسال شد تا اولویت بندی مؤلفه ها و شاخص ها به طور دقیق شناسایی شود. روایی پرسشنامه با استفاده از نظراتمتخصصان تایید گردید و پایایی آن  نیز به روش آلفای کرونباخ 84% به دست آمد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار v18 Spss، آزمون ناپارامتری فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها:نتایج نشان داد که به ترتیب عوامل مربوط به یادگیرنده، دوره، یاد دهنده، تکنولوژی و محیط یادگیرنده در ابقاء دانشجو مؤثر هستند. نتیجه گیری:برای نگهداشت هر چه بیشتر دانشجو در محیط یادگیری الکترونیکی نیاز به توجه ویژه به مهارت های مدیریتی و کامپیوتری دانشجو، عامل تعامل، حمایت سازمانی، مهارت و نگرش یاد دهنده، کیفیت تکنولوژی، کیفیت اینترنت و ایجاد محیط حمایتی داریم تا دانشجویان بیشتر بر تکمیل دوره های آموزش الکترونیک تشویق شوند .

امروزه زیرساخت های موجود در شهرها و مخصوصاً کلان شهرها باید بتواند بسترهای جذابی برای جذب و پرورش استعدادها، نوآوری ها و ایده های شهروندان باشد. اهمیت شکل گیری شهرهای خلاق بدین جهت است که در دنیای رقابتی امروز، شهرهای بزرگ به عنوان محیط های تولید کننده ثروت و نوآوری محسوب می شوند. کلان شهر تبریز هم به عنوان یکی از شهرهای تاریخی ایران همواره منشأ تولید ثروت و فناوری بوده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش مؤلفه های مؤثر بر تحقق شهرهای خلاق در کلان شهر تبریز است. نوع تحقیق، کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری پیرسون و رگرسیون چندمتغیره و همچنین برای اولویت بندی مناطق شهری از نظر شاخص های شهر خلاق از مدل های ANP و تاپسیس استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، مناطق ده گانه تبریز و جمعیت ساکن در آن ها است. شاخص های تحقیق شامل 10 معیار با 16 زیرمعیار است. نتایج آزمون های آماری نشان داد که تمامی مؤلفه های شهر خلاق با میزان خلاقیت مناطق شهری تبریز همبستگی مثبت و معنادار در سطح 000/0 وجود دارد. نتایج آزمون پیرسون نشان داد که دو متغیر زیرساخت های خلاقیت و طبقه خلاق با 583/0 و 557/0 دارای بیشترین سطح معناداری با تحقق شهر خلاق بودند. نتایج حاصل از مدل ANP نشان داد که دو معیار ، شامل زیرساخت های خلاقیت و طبقه خلاق به ترتیب با امتیاز 398/0 و 269/0 از اهمیت بالاتری برخوردار هستند. بررسی وضعیت مناطق مختلف شهر از نظر شاخص های شهر خلاق نیز نشان داد که مناطق 1 و 2 به دلیل تمرکز زیرساخت های خلاق و طبقه خلاق مانند استادان، دانشجویان، نخبگان و پزشکان، از نظر شاخص های شهر خلاق شرایط مناسب تری دارند. در نتیجه، راهکارهایی مانند توسعه مراکز جذب نخبگان، حفظ طبقه خلاق و سرمایه گذاری متعادل در تمامی مناطق در راستای توسعه شهر تبریز بر پایه شاخص های شهر خلاق قابل توجه هستند.