انضباط ترافیکی

معابر شهری، حلقه های واسط ورشته های ارتباطی بناها وسایر فضاهای شهری است، که اگر با دقت موردتوجه قرارگیرد، بیشترین کارکرد را در زندگی شهری داشته وهمچنین حیاتی ترین نقش ها را برای پویایی یک شهر رقم می زند.نقش انضباط اجتماعی بر ارام سازی در معابر شهری، بسیاری از مشکلات توسعه ای وزیست محیطی و معضلات روانی و اجتماعی را در شهرکاهش میدهد. روانسازی جریان ترافیک و لذت بخش نمودنِ گشت و گذار و تحرک در شهر به واسطه انضباط اجتماعی الهامبخش و صحیح، امکانپذیر است. پژوهش حاضر از نوع مطالعات ارزیابی آثار اجتماعی وفرهنگی پروژه های شهری است، که به ارزیابی آثار اجتماعی وفرهنگی انضباط در معابر شهری منطقه 12 تهران می پردازد، روش انجام این پژهش روش کمی پیمایشی و اسنادی است و تکنیک جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است و در مواردی برای توصیف اقدام مداخله ای از تکنیک های مصاحبه و مشاهده نیز استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق را ساکنان اطراف پروژه تشکیل میدهند که از 381 نفر از آنها از طریق ابزار پرسشنامه اطلاعات جمع آوری شده است. نتایج نشان می دهد که افراد مورد مطالعه از مشکلات ترافیکی آگاهند، تبعات گستردة آن را به عنوان یک مسأله عام می دانند و معتقدند که ترافیک به یک مسأله اجتماعی در شهر تبدیل شده است و از این رو حاضرند برای کاهش این خسارات، هزینه هایی را نیز بپردازند . افراد مورد مطالعه، از میان اجزای سه گانه انسان، تکنولوژی و طبیعت در مسأله ترافیک، مهمترین مشکل را در بعد انسانی (رفتار ونظم انضباط رانندگان و عابرین)و اجزای محیط و تکنولوژی را در مراتب بعدی می دانند.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی نقش تعاملی پلیس راهور با نهاد شهرداری در ارتقای انضباط ترافیکی از طریق تعامل پلیس راهور و شهرداری در شهر همدان صورت گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی-تحلیلی و از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری شامل کارشناسان شهرداری و پلیس راهور می باشد. با توجه به این که جامعه آماری محدود می باشد، روش نمونه-گیری به صورت تمام شماری بوده، و به ترتیب از همه کارشناسان، اطلاعاتی أخذ شد. روش گردآوری اطلاعات نیز اسنادی(منابع مکتوب، اینترنت، نقشه و ...) و پیمایشی (پرسشنامه ) بوده است. پس از گردآوری اطلاعات، داده های به دست آمده با روش های کمی (آمار توصیفی و استنباطی و روش معدلات ساختاری) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که مهم ترین عامل در رشد انضباط ترافیک شهری، عامل تبادل اطلاعات پلیس و شهرداری می باشد که با تقویت و افزایش این عامل میزان سامان بخشی و انضباط ترافیک افزایش می یابد. عامل بعدی اقدامات مشترک در آموزش همگانی و اطلاع رسانی عمومی توسط پلیس راهور می باشد که نقش فرهنگ سازی را در رشد انضباط ترافیکی می داند و عامل سوم نیز که اثبات گردید، عامل تجهیزات و زیرساخت های کنترلی می باشد و عامل آخر نیز انضباط ترافیکی می باشد که به کنترل عبور و مرورها و تعامل ادارت با یکدیگر جهت کاهش معضلات ترافیکی می باشد