ارزیابى برونداد علمى دانشیاران و استادان دانشکده پزشکى دانشگاه علوم پزشکى ایران از طریق اندازه‌گیرى شاخص هرش(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
یکى از مهمترین روشهاى ارزیابی برونداد علمی محققان و مراکز تحقیقاتی استفاده از شاخص هرش مى باشد. از مهمترین مزایاى این شاخص سنجش همزمان کمیت وکیفیت بروندادهاى علمى مى باشد. در این پژوهش میزان شاخص ذکر شده براى دانشیاران و استادان دانشکده پزشکى دانشگاه علوم پزشکى ایران محاسبه و مورد بررسى قرار گرفت .
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردى - توصیفى مى باشد. جامعه ى پژوهش 101 نفر استادان و دانشیاران دانشکده پزشکى هستند. داده هاى اصلى پژوهش شامل تعداد مقالات و تعداد استنادات به هر مقاله از طریق جست وجو در نمایه نامه هاى استنادى تحت وب، Web Of Science، Scopusو Google Scholar جمع آورى شدند. با تلفیق داده های به دست آمده ازهر پایگاه داده های شاخص هرش هر فرد محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد.
یافته ها: متوسط شاخص هرش براى کل جامعه مورد بررسى 76/2 به دست آمد. متوسط و انحراف استاندارد شاخص هرش استادان بالاتر از مقادیر دانشیاران ؛ و شاخص هرش استادان و دانشیاران شاغل در رشته های علوم پایه بالاتر گروه مشابه در رشته های علوم بالینى ؛ودر مردان بیشتر از زنان است، هیچیک از زنان شاخص هرش بیشتر از 6 نداشته اند در حالی که 2/10 درصد از مردان شاخص هرش بیش از 6 داشته اند. بالاترین شاخص هرش به دست آمده عدد 16 ، متعلق به یکی از استادان رشته نفرولوژی است . شاخص هرش 17 نفر برابر صفر محاسبه شد.
بحث و نتیجه گیری: استادان و دانشیاران دانشکده علوم پزشکى از نظر شاخص هرش کسب شده با توجه به تعریف شاخص و پژوهش هاى بین المللى شاخص هرش در حوزه ى پزشکى(علوم بالینی) و زیست/پزشکى (علوم پایه) در سطح ضعیفى قرار دارند و اکثر حتَى تعداد کل مقالات و تعداد کل استنادات شان نیز در سطح پایینى قرار دارند. به نظر مى رسد شاخص هرش حتى در زمینه هاى موضوعى مشابه نیز تحت تاثیر مولفه هایى همانند کشور محل سکونت؛ امکانات موجود ، بودجه ى تحقیقاتى ، تعداد محققان شاغل و زبان است و علاوه بر الگوى استنادی-انتشاراتى ، میزان دسترس پذیرى مقالات بر شاخص هرش کسب شده موثر است. "