سبک مدیریت تعارض

تعارض چهره‌های گوناگونی دارد و برای ما مدیران که مسوول دستیابی به هدفهای سازمانی هستیم چالش مستمر تلقی می‌شود . فراگیری مدیریت تعارض برای بهبود چگونگی انطباق و استفاده از تغییر و تحول برای خود ، خانواده و سازمانمان سرمایه گذاری حیاتی به شمار می‌آید . مدیریت اثربخش تعارض به ما کمک می‌کند تا با تحولات جدید در تماس بوده و برای مقابله با تهدیدات و استفاده از فرصتها راه حلهای مناسب بیابیم . ناگفته نماند که مدیریت تعارض سعه صدر و استقامت می‌طلبد و در سازمانهای کاری امروزی تعارض مانند قدرت و سیاست در سازمان نیرویی اجتناب ناپذیر بوده و گاهی مثبت تلقی می‌شود ...

افزایش وابستگی متقابل و تعاملات میان موسسه هاو بخش های مختلف آن علاوه برایجاد فرصت ها، زمینه های زیادی برای ارتباطات نادرست، سوء تفاهم، برداشت های نادرست و کاهش بهره وری به وجود می آورد. تنوع سبک های مدیریت در رفع تعارض، به انواع رویکردها و راه حل های مختلف منجر می شود و این امر نیز زمینه بالقوه ای را هم برای افزایش و همین طور کاهش تعارض فراهم می کند . هدف اصلی تحقیق حاضر شناسایی عوامل به وجود آورندة تعارض درون فردی به عنوان عامل اثرگذار بر سلامت روان شناختی مدیران و کارکنان موسسه ها و ارتباط آن با سبک های مختلف مدیریت تعارض است. ابزار به کار رفته برای گردآوری آطلاعات3 گروه پرسش نامه، شامل پرسشنامة سنجش عوامل دموگرافیک، تعارض درون فردی و بررسی سبک مدیریت (CMSQ)، است. جامعه ی آماری، کارکنان و مدیران موسسه ها، روش نمونه گیری، روش خوشه ای و تعداد نمونه 174 نفر بوده است و تحلیل داده ها ازطریق آزمون های استنباطی یو- من ویتنی، تست فریدمن و رگرسیون چند متغیره، انجام شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که سبک مدیریت تعارض کارکنان و مدیران موسسه ها در برخورد با تعارض، همان سبک اعتماد متقابل است. از عوامل تشکیل دهندة تعارض درون فردی، عامل ناهماهنگی بین انتظارهای شغلی از فرد با اعتقادهای فرد به عنوان مهم ترین عامل به وجود آورندة تعارض درون فردی درموسسه ها شناخته شد و همچنین ارتباط معنی داری بین تعارض درون فردی با سبک اجبار مشاهده شد، یعنی با به کارگیری سبک مدیریت اجبار، میزان تعارض درون فردی افراد، افزایش می یابد.

مقدمه و هدف : اخلاق و عدالت سازمانی ادراک شده معلمان همواره وابسته به  بهره گیری سبک های مدیریت تعارض توسط مدیران است. هدف تحقیق حاضر، تعیین رابطه سبک های مدیریت تعارض مدیران مدارس با  اخلاق و عدالت سازمانی ادراک شده بوده است. روش شناسی پژوهش : برای مطالعه متغیرهای مورد نظر ازروش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی استفاده شد. جامعه آماری را کلیه معلمان دوره دوم متوسطه شهر اصفهان  به تعداد 3537 نفر  در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل دادند. شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بوده که بر اساس فرمول حجم نمونه کوکران  و  به طور تصادفی تعداد347 نفر برای تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل چهار دسته پرسشنامه بود: پرسشنامه سبک های مدیریت تعارض(رابینز،1389)، پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن(2003)، پرسشنامه اخلاق حرفه ای مدیران مدارس(حاج خزیمه،1395) و پرسشنامه استاندارد تعلق سازمانی(آندرا،2010). برای تحلیل داده ها از دو سطح آمار توصیفی(فراوانی، درصد،میانگین) و آمار استنباطی(کولموگروف- اسمیرنوف، همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و مدل معادله ساختاری) استفاده شد. یافته ها : نتایج نشان داد، بین سبک های مدیریت تعارض در ابعاد پنجگانه(تسلط یا رقابت،تشریک مساعی،اجتناب، مدارا، مصالحه) با  اخلاق حرفه ای و عدالت سازمانی ادراک شده در سطح 05/0>P رابطه معناداری وجود دارد. احساس تعلق سازمانی رابطه بین سبک های مدیریت تعارض در ابعاد پنجگانه را با اخلاق حرفه ای و عدالت سازمانی ادراک شده در سطح 05/0>P واسطه گری می کند. مدل تجربی پیشنهادی از برازش مناسب برخوردار است. بحث و نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که برای بهبود اخلاق و عدالت سازمانی ادراک شده توسط معلمان، مدیران باید از سبک مدیریت تعارض تشریک مساعی و مصالحه استفاده کنند و از مقاومت و یا مقابله با نظرات معلمان دوری نمایند.