زمان انتظار مسافران‌

"در این تحقیق، اقدام به مدل‌‌سازی ریاضی زمان تأخیر مسافران مترو براساس مدت زمان انتظار آنها در ایستگاه‌ها با استفاده از الگوریتم تصمیم‌گیری چندشاخصه شد و با روش رگرسیون غیر خطی چند متغیره، مدل بهینه‌سازی آن برای عوامل مؤثر طراحی شد. بر این اساس، در ابتدا به شناسایی ارتباط منطقی هریک از پارامترها و شاخص‌های تأثیرگذار با شرایط ایستگاه بر مبنای مطالعات موردی در متروی تهران، پرداخته شد و سپس با یافتن رابطه معنی‌دار، درجه وابستگی و میزان اثرگذاری آنها با مقوله زمان تأخیر در ایستگاه‌ها و متوسط زمان انتظار مسافران با استفاده از روش تصمیم‌گیری چند شاخصه تعیین شد. در نهایت، در قالب سناریوهای تصمیم‌گیری مختلف، مدل بهینه‌سازی ریاضی برای تأخیر مسافران در ایستگاه به ازاء کاهش زمان انتظار مسافران به دست آمد. در نتیجه، ضمن به دست آوردن درجه تأثیرگذاری میزان و اهمیت شاخص‌های مورد بررسی، با دقت بیش از 96 درصد، نرخ بهبود تابع هدف یعنی متوسط زمان تأخیر براساس زمان انتظار مسافران در تمام ایستگاه‌ها به ازاء هر واحد بهبود در متغیرهای مورد بررسی شامل شاخص‌های نرخ بهره‌برداری از گیشه‌های فروش و گیت‌های کنترل بلیت، سرفاصله‌های زمانی اعزام قطارهادر خطوط مختلف، ظرفیت هر قطار و همچنین نرخ ورود مسافران به ایستگاه‌ها مشخص شد."

با توجه به رشد جمعیت شهرنشین و اهمیت زمان و هزینه در جوامع امروزی، سیستمهای مترو با مسئله افزایش زیاد تقاضا و به دنبال آن، با افزایش زمان انتظار مسافران مواجه شدهاند که مدیریت آن، دغدغه شرکتهای مترو محسوب میشود. با توجه به محدودیت تعداد قطارها و تجهیزات در خطوط مترو و هزینهبر بودن افزایش آنها برای کاهش زمان انتظار مسافران در ایستگاههای تقاطعی، در این مقاله سعی شده است کاهش زمان انتظار مسافران از طریق الگوهای بهینهسازیای انجام شود که غالباً هزینهای را به سیستم مربوط تحمیل نمیکنند و ضمن کاهش زمان انتظار مسافران، ضعفهای پژوهشهای پیشین در این زمینه را نیز پوشش دهد. پژوهش حاضر، ضمن بررسی همه ایستگاههای تقاطعی و نیز کل ساعتهای بهرهبرداری از مترو، الگوی بهینهسازیای معرفی میکند که زمان انتظار مسافران در ایستگاههای تقاطعی خط 4 متروی تهران را به میزان 40 درصد کاهش میدهد.