کنترل اغتشاشات

گذشته از ماهیت شغلی پلیس به دلیل گستردگی ارتباطات اجتماعی و سازمانی از نظر نوع ارتباط سطح جغرافیای تحت پوشش و انواع ارباب و مخاطبان فشارهای روانی فراوان در این شغل شناسایی شده است. کارکنان ناجا بیشتر ازمشاغل دیگر تحت فشار روحی هستند. مهمترین مساله دوم اینکه کارکنان ناجا استرس زیادی تحمل می کنند و اغلب مشاغل آنها درمعرض دید و زیر ذربین جامعه است. هدف این پژوهش، بررسی عوامل استرس زای کارکنان پایور یگان ویژه در کنترل اغتشاشات در شهر تهران می باشد. نوع پژوهش کاربردی و روش آن تحقیق زمینه یابی است. جامعه آماری کارکنان یگان ویژه پاسداران تهران و حجم نمونه 200 نفر می باشد که به روش تصادفی ساده در سه طبقه افسران ارشد (6نفر)، و جزء (27نفر) و درجه داران (167نفر) انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری، پرسشنامه خودساخته و با طیف لیکرت و روایی پرسشنامه با مطالعه منابع، تست، نظر کارشناسان و اساتید راهنما و مشاور و پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه (a=0.81) و جهت تجزیه و تحلیل داده، از فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف معیار، نمودار و از آزمون کای دو و تحلیل واریانس استفاده شده است. نتایج تحقیق آسیب جسمی و عطفی را در اولویت اول ایجاد استرس و سپس ابهام در برخورد با اغتشاشگران، ارزیابی عملکرد، مخاطراتی جانی، روابط سازمانی و کاهش جایگاه شغلی را در اولویت های بعدی کارکنان قرار داده است.

زمینه و هدف: آسیب شناسی نارسائی ها و حوادث رخ داده در اجرای مأموریت ها و عملیات انتظامی در حوزه های مختلف از جمله حوزه نیروی انسانی، یکی از وظایف مهم فرماندهان است. پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی بکارگیری فراگیران آموزشی در مأموریت کنترل اغتشاشات در آبان ماه 1398 در استان اصفهان انجام شده است. روش: این پژوهش از لحاظ رویکرد تحقیق، کیفی و از لحاظ هدف، کاربردی است. جامعه ی پژوهش، شامل فرماندهان انتظامی استان اصفهان، فرماند ها ن آموزشگاه شهید بهشتی فراجا و فراگیران بکارگیری شده در اغتشاشات آبان 1398 می باشد. جامعه مشارکت کننده شامل14نفر از فراگیران و10 نفر از خبرگان بودند که به صورت هدفمند تا دست یابی به اشباع نظری انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته است. مولفه ها با تحلیل مصاحبه ها استخراج و با توجه به مدل تحلیل آسیب شناسی سه شاخگی به ابعاد اصلی تبدیل گردید . ابعاد احصاء شده درسه مضمون اصلی رفتاری، ساختاری و زمینه ای دسته بندی و به روش کیفی تحلیل مضمون، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که برای اجرای بهتر مأموریت های انتظامی مشابه و به ویژه مأموریت هایی که از ظرفیت فراگیران آموزشی در آنها بهره گرفته می شود لازم است در ابعاد ساختاری، رفتاری و زمینه ای اقداماتی به شرحی که در ادامه خواهد آمد انجام شود. در حوزه ساختار اقداماتی از قبیل متناسب نمودن ساختار آموزش با اهداف سازمان، به روزرسانی سرفصل های آموزشی، افزایش تجهیزات حفاظت فردی، افزایش پشتیبانی و تدارکات. در حوزه آسیب های رفتاری اقداماتی شامل: تقویت آمادگی جسمانی و مهارت های دفاع شخصی، مد نظر داشتن کم تجربگی فراگیران، تقویت قدرت مجاب سازی و در حوزه آسیب های زمینه ای اقداماتی به شرح: پیش بینی خدمات پزشکی و درمانی، برنامه ریزی برای تعامل و هماهنگی با سایر نهادهای همکار، نیاز به شفاف سازی قوانین و مقررات، لزوم آشنا کردن فراگیران با جغرافیای شهری و افزایش اشراف اطلاعاتی فرماندهان مورد توجه قرار گیرد. نتیجه گیری: تقویت شاخص های حاصل از یافته های تحقیق می تواند به افزایش توان عملیاتی نیروهای اقدام کننده بینجامد.