خودبرندسازی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه وضعیت خودبرندسازی دانشجویان رشته های مختلف تربیت بدنی با دانشجویان دیگر رشته ها با تأکید بر الگوی شش گانه مهارت های ارتباطی مؤثر قاسمی بود. روش این پژوهش توصیفی پیمایشی بود و جامعه آماری آن را تمامی دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد گرایش های مختلف تربیت بدنی و دیگر رشته ها در دانشگاه های منتخب در سال (1394) تشکیل دادند. نمونه آماری نیز 384 نفر در نظر گرفته شد. ابزارهای پژوهش دو پرسش نامه ""تعیین وضعیت خودبرندسازی قاسمی (1393)"" و ""تعیین سطح مهارت های ارتباطی قاسمی (1393)"" بود. به منظور بررسی روایی صوری پژوهش از نظر پنج متخصص این حوزه استفاده گردید و برای روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. همچنین، پایایی پرسش نامه (بر روی یک نمونه 30 نفره) با استفاده از آلفای کرونباخ برای پرسش نامه تعیین وضعیت خودبرندسازی قاسمی معادل (81/0) و برای پرسش نامه تعیین سطح مهارت های ارتباطی معادل (86/0) به دست آمد. علاوه براین، از آزمون کلوموگروف اسمیرنوف، تحلیل عاملی تأییدی، تی تک نمونه ای، تی مستقل و آزمون لوین جهت مقایسه بین متغیرها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار اس. پی. اس. اس نسخه 22 انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که وضعیت خودبرندسازی دانشجویان حوزه تربیت بدنی به طور معناداری ضعیف می باشد (05/0>P) و دانشجویان حیطه تربیت بدنی به لحاظ مهارت های نوشتن، سخن گفتن و استفاده از ابزارهای ارتباطی روزمره و نوین به طور معنا داری ضعیف بوده و وضعیت مهارت های گوش دادن، خواندن و زبان تنی به شکل معناداری مناسب می باشد (05/0>P). همچنین، نتایج حاکی از آن است که خودبرندسازی دانشجویان تربیت بدنی به شکل معنا داری پایین تر از خودبرندسازی دانشجویان غیر تربیت بدنی است (05/0>P). براساس نتایج، با توجه بیشتر به آموزش مهارت های ارتباطی در رشته تربیت بدنی می توان علاوه بر افزایش این مهارت ها به افزایش مهارت خودبرندسازی دانشجویان کمک نمود.

هدف تحقیق مقایسه وضعیت خودبرندسازی و مهارت های ارتباطی دانشجویان رشته تربیت بدنی با دانشجویان سایر رشته های منتخب بود. روش تحقیق از نظر استراتژی توصیفی و از نظر مسیر اجرا پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان دانشگاه های کشور بودند که بر اساس تعداد جامعه نامحدود بر اساس جدول مورگان تعداد کفایت 384 نمونه انتخاب شد که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و به تعداد 390 پرسشنامه به نسبت مساوی بین دو گروه دانشجویان رشته تربیت بدنی و سایر رشته ها توزیع شد و به ترتیب با تعداد 188 و 193 پرسشنامه (مجموع 381 مورد) بازگشت شد. ابزار اندازه گیری، شامل پرسشنامه سنجش وضعیت خودبرندسازی از طریق مهارت های ارتباطی و پرسشنامه تعیین موقعیت برند شخصی (قاسمی، 1394) بود که پس از تأیید روایی و پایایی مجدد مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مجموع، وضعیت خودبرندسازی و مهارت های ارتباطی نمونه آماری تحقیق، در حد متوسط است. در زمینه مهارت های ارتباطی و موقعیت برند شخصی، بین دانشجویان تربیت بدنی و سایر رشته ها اختلاف معنی دار وجود دارد و میانگین گروه تربیت بدنی نسبت به سایر رشته ها کمتر است. همچنین میانگین مهارت های ارتباطی و خودبرندسازی دانشجویان تربیت بدنی، هر دو پائین تر از متوسط است.

مدعای پژوهش حاضر این است شهرت به منزله فرهنگ امری مختص عصر پست مدرن است و غربِ مدرن بستر پرورش بذر فرهنگ سلبریتی است. جهت اثبات مدعا با گزینش رویکردی تاریخی معرفتی و با بهره مندی از روش توصیفی تحلیلی تطورات شهرت در تمدن غرب مدرن تا ظهور فرهنگ سلبریتی در عصر پست مدرن را مورد بررسی قرار داده ایم. نتیجه حاکی از آن است که غربِ مدرن برای اولین بار برای خودِ نفسانی اش فارغ از بعد روحانی استقلال کامل قائل شد و از منظر هستی شناسی از «گرایش» به مادی دیدن هستی در دوران رنسانس به «دنیامداری» در دوران روشنگری رسید؛ در ساحت معرفت شناسی تطور از خردگرایی انتزاعی به خردباوری انضمامی را تجربه کرد و در ساحت انسان شناسی تغییرات از «گرایش» به فردیت تا «انسان مداری» بود. در این میان، شهرت در لایه ارزش از مهم بودن تحول طلبی تا اخلاق سکولار و اخلاق رفاه متغیر بود و از میان اندیشمندان و هنرمندان که واجد استعداد ویژه بودند و دغدغه نمایش خود استعلایی را داشتند، به «ستاره هایی» منتقل شد که قهرمان واقعی نبودند، بلکه تنها از طریق صنایع رسانه ای خودی صمیمی و اروتیک را بازنمایی می کردند، تا آنکه در عصر پست مدرن با غلبه پوچ گرایی در ساحت هستی شناسی، نسبیت گرایی در ساحت معرفت شناسی و انسان مداری افراطی در ساحت انسان شناسی، اخلاقِ لذت به ارزش عمومی جامعه بدل شده و هر کسی که توانایی جلب توجه رسانه ای با محوریت افشا کردن خودِ جنسی را دارد، می تواند مشهور شده و تبدیل به یک «سلبریتی» شود. مصرف افراطی، خودبرندسازی و خودبهینه سازی از مهم ترین لایه های رویین فرهنگ سلبریتی است.