شبکه بندی

تفکیک پاره ساحل و تعیین درجه حساسیت محیط زیستی سواحل کشور، اقدامی است که با هدف ارزیابی درجه حساسیت و آسیب پذیری ناحیه ساحلی در برابر فرایند توسعه اقتصادی و اجتماعی و نیز گزینش مناطق تحت مدیریت محیط زیستی در طبقات چهارگانه سازمان حفاظت محیط زیست مورد توجه قرار گرفته است. در بررسی حاضر، کارایی سه روش تفکیک نواحی ساحلی به پاره ساحل های مورد ارزیابی برای تعیین حساسیت محیط زیستی مورد توجه قرار گرفت. پاره ساحل ها به سه شیوه ناهمواری های ساحلی، شبکه بندی و مرز دهستان ساحلی تفکیک شده اند و از معیارهای ارزیابی حساسیت محیط زیستی مناطق ساحلی – دریایی کشور برای ارزیابی پاره ساحل ها در استان گیلان استفاده شده است. برای ارزیابی عملکرد سه روش تفکیک پاره ساحل، از ارزیابی عوامل درونی و بیرونی برای شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای هر شیوه استفاده شد. نتایج نشان داد که هر سه روش نقاط قوت نسبتاً خوبی دارند. هریک از سه شیوه تفکیک پاره ساحل اهمیت مربوط به خود را دارند و بسته به موقعیت، دسترسی به اطلاعات، دانش و مهارت فنی و تجربی و دقت مورد نظر در امر ارزیابی می توان از هرکدام از آنها استفاده کرد. با وجود این، از آنجا که سواحل دریای خزر در تماس با استان گیلان تقریباً یکنواخت است، شیوه لندفرم برای ارزیابی حساسیت محیط زیستی این سواحل مناسب تر می نماید، زیرا منطبق بر مرزهای طبیعی زیست بوم هاست و از این حیث برتری آشکاری بر دو شیوه دیگر دارد.

رهیافت های نوین راجع به نسبت قدرت با معماری، به بازاندیشی درباره چگونگی برساخته شدن فضاها و سازوکارهای جاریِ قدرت در آنها انجامیده است. در تاریخ ایرانِ دوره قاجار، شکل گیری نظام آموزش نوین هم گام با ایجاد و تأسیس فضاها و مکان های خاص آموزش بود و در نوع خود، گسستی از آن گذشته تاریخی اش محسوب می شد که در آن همواره از فضاهای بسیار متنوع و ناهم ریخت برای آموزش استفاده می شد؛ از این رو هدف و مسئله مقاله حاضر، تجزیه و تحلیل تبارشناسانه ریخت شناسی فضای نوین آموزشی و مناسبات قدرتی است که ازطریق معماری، سامان دهی و چیدمان عناصر آموزش، کارکرد خاصی به این فضاهای نوین بخشیده بود. به این منظور و با الهام از تبارشناسی فوکویی در پی واکاوی زمینه ها و دامنه هم ریخت شدن این مدارس، گزارش های مورخانه و اسناد آرشیوی تجزیه و تحلیل و در پایان نتیجه گرفته شد که فهم جدید از انتظام و انضباط امور و هم سانی عناصر که پیش تر در خواستِ ارتش متحدالشکل و دولت مقتدر نمود یافته بود، خواسته یا ناخواسته به مهم ترین شاخصه فضاهای آموزشی نوینی تبدیل شد که در حال شکل گیری بود. به این ترتیب تکنولوژی قدرت انضباطی با حصار بندی، شبکه بندی و کارکردی کردن فضاها و بهره بردن از ردیف، تلاش کرد تا ازطریق معماری، چیدمان ذهن و بدنِ سوژه های نظام آموزشی را به صورت همسان تحت نظارت و مراقبت قرار دهد و آنان را برای نظم نوینی آماده کند که در حال شکل گیری بود. بعدها سوژه ها با ایفای نقش به ابزاری برای پیشبرد برنامه ها و اهدافی تبدیل شدند که تا چند نسل پیش تر، برای دولت مردان و جامعه تصورشدنی نبود.

این پژوهش ، نقش یادگیری در سازمان را در زمان ارزیابی و مدیریت عملکرد پایدار سازمانی مورد تحلیل قرار می دهد. علاوه براین، پژوهش ما شامل نقش مداخله گر شبکه بندی و نواوری سازمانی در زمان تحلیل رابطه بین یادگیری سازمانی و عملکرد پایدار سازمانی می شود. در زمان استفاده از روش نظرسنجی برای جمع اوری داده های 710 نفر از صاحبان بخش تولید متعلق به بنگاه های اقتصادی متوسط و کوچک (SME) در لائوس ، پژوهش ما رویکرد کمی را اتخاذ می کند. همه شرکت کنندگان ، اگاهانه به پژوهش شما رضایت دادند. مدل سازی معادل سازه بنگاه های کوچک و متوسط از طریق نرم افزار pls(روش کاهش متغیرات با استفاده از پیش بینی با کمک مجموعه کوچکتری از پیش گوها) و با هدف تست پایایی و اعتبار داده های جمع اوری شده و همچنین تست فرضیه ها به منظور رویارویی با اهداف پژوهش مورد استفاده قرار می گیرد. یافته های مطالعاتی این مورد را نشان می دهند که یادگیری سازمانی برای عملکرد و موفقیت سازمانی حیاتی می باشد. منابع اطلاعاتی(شبکه ها)، رابطه بین نواوری و عملکرد سازمانی را تعدیل می کنند. یافته های ما ، در صورت عدم اگاهی کافی و پردازش مناسب نواوری، مخرب بودن ان را تایید می کنند. براساس نتایج این پژوهش، یادگیری سازمانی برای عملکرد پایدار سازمانی حیاتی است. از دیدگاهی کاملا متفاوت، پژوهش اخیر از طریق بررسی عملکرد پایدار سازمانی، به مجموعه دانش و اگاهی کمک می کند.