مهارت مقابله ای

هدف اصلی این مطالعه، تعیین رابطه ی بین «مهارت های مقابله ای» با «سلامت روانی» در میان دانشجو معلمان زن نهادها و مراکز آموزش عالی شهر بوشهر در سال تحصیلی 89-88 بود. به همین منظور، نمونه ای 170 نفری از دانشجویان به شیوه ی تصادفی ساده |نتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها دو ابزار معتبر پرسشنامه ی مقابله ی فراکنشی گرین گلاس » و «پرسشنامه ی سلامت عمومی گلدبرگ بکار گرفته شد. بمنظور تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه، استفاده شد. تحلیل همبستگی نشان داد که بین مقیاس های پرسشنامه ی مهارت های مقابله ای و سلامت روانی و خرده مقیاس-های آن رابطه ی معکوس معنی دار وجود دارد. هم چنین، تجزیه و تحلیل رگرسیون آشکار کرد که مهارت مقابله ی بیش فعال مهم ترین پیش بینی کننده ی سلامت روانی و خرده مقیاس های آن (نشانه های جسمانی، اضطراب و بی خوابی)؛ مهارت مقابله ی عقلانی مهم ترین پیش بینی کننده ی ناکارآمدی اجتماعی و مهارت مقابله ی پیشگیرانه مهم ترین پیش بینی کننده ی افسردگی شدید آزمودنی ها بوده است.

در این پژوهش بررسی نیم رُخ روان شناختی بازیکنان لیگ برتر در مهارت های روانی و مقابله ای انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش، 16 تیم حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران در فصل 97-98 بود. برای رسیدن به این هدف با استفاده از جدول مورگان تعداد 165 نفر ورزشکار (M=25.30, SD=11.45) از بین بازیکنان لیگ برتر به صورت در دسترس انتخاب شدند. پژوهش حاضر توصیفی و طرح آن مقطعی است که با استفاده از پرسش نامه انجام شد. از پرسش نامه سنجش مهارت های ذهنی اُمسَت برای توصیف مهارت های روانی و از پرسش نامه مهارت های مقابله ای برای توصیف مهارت های مقابله ای استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها شامل روش های آماری توصیفی مانند محاسبه فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار همچنین جداول و نمودارها نشان داد بازیکنان لیگ برتر مهارت های روانی بالایی دارند؛ اما مهارت های مقابله ای در آنها متوسط است که این می تواند حاصل مشکلات اقتصادی، مشکلات خانوادگی و سایر مشکلات تأثیرگذار بر مهارت های روان شناختی ورزشکار باشد. از این رو پیشنهاد می شود برای موفقیت تیم های ورزشی بر تقویت و بهبود مهارت های روانی اقدامات تخصصی و روان شناختی بیشتری صورت گیرد.