خوش نودی زناشویی

در این پژوهش، تاثیر درمان شناختی ­ رفتاری گروهی بر کاهش افسردگی و افزایش خوش نودی زناشویی در زنان همسردار مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش را همه زنان همسرداری تشکیل می دهند که به فراخوان پژوهش گران پاسخ مثبت دادند و فرم کوتاه «پرسش نامه افسردگی بک» و «مقیاس رضایت زناشویی» را پرکردند.برای انجام پژوهش، نخست میزان افسردگی و ناخوش نودی زناشویی آزمودنی ها، بر پایه معیارهای مصاحبه تشخیصی و بالینی (DSM-IV-TR)، مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس بر پایه نقطه برش دو ابزار موردسنجش و مصاحبه بالینی، 20 زن، به گونه تصادفی ساده، انتخاب، و در دو گروه آزمایش (با هفتنشست درمانی) و گواه (بدون درمان) جای داده شدند.نتایج آزمون غیرپارامتریکیوی من – ویتنی نشان داد که درمان شناختی ­ رفتاری گروهی، به گونه یی معنادار، در کاهش افسردگی و افزایش خوش نودی زناشویی (به جز در گام پیش آزمون به گام پی گیری در خوش نودی زناشویی) موثر است.

رابطه یرومانتیک و رفتارهای غیرکلامی متغیرهایی اند که بر خوش نودی زناشویی زنان تاثیر می گذارند. با توجه به آن که بر پایه نتایج پژوهش ها، زنان دارای خوش نودی کم تر مشکلات روان شناختی بیش تری را تجربه می کنند این پژوهش با هدف روشن کردن نقش رابطه یرومانتیک و رفتارهای غیرکلامی در پیش بینی خوش نودی زناشویی در زنان همسردار شهرشیراز صورت گرفت.نمونه پژوهش را 180 نفراز زنان کارمند همسردارشهر شیراز، که به گونه تصادفی ساده انتخاب شدند، تشکیل می دهد و برای گردآوری داده ها نیز از مقیاس رابطه یرومانتیک،فهرست رفتارهای غیرکلامی، و «پرسش نامه رضایت زناشویی» استفاده شده است.نتایج نشان می دهد میان خوش نودی زناشویی و رابطه رومانتیک و رفتارهای غیرکلامی هم بستگی معنادار وجود دارد، امامیان سازه های ناایمنی رابطه رومانتیک و خوش نودی زناشویی هم بستگی معنادار دیده نمی شود، هم چون این، رابطه رومانتیک پیش بینی کننده نزدیک به 20 درصد خوش نودی زناشویی زنان همسردار است.