ارتباط زبانی

"ارتباط زبانی در یک فضای تعاملی ایجاد می گردد و در آن حداقل دو نفر تبادل نظر می کنند. صحبت کردن گوینده و درک سخنان وی توسط شنونده به عوامل زیادی از جمله شناخت زبان مورد نظر و قواعد و آداب ارتباطی و فرهنگی آن بستگی دارد. نویسنده این مقاله با دنبال کردن هدفی آموزشی، در نظر دارد تا چگونگی برقراری ارتباط زبانی را در یک کلاس زبان خارجی بررسی کند. این مطالعه اجمالی به خوانندگان امکان مشاهده محاسبن و معایب (اگر در بعضی موارد وجود داشته باشد) فعالیت های مختلف در کلاس های زبان را خواهد داد. مقاله حاضر با چند پیشنهاد که حاصل تجربه نویسنده آن است جهت ارتقا سطح بیان شفاهی زبان آموزان جوان ایرانی به پایان می رسد.

فضای تعامل در گفتگوی زبانی ناهید جلیلی مرند استادیار دانشگاه الزهرا djalilinahid@hotmail.com (1388/10/ 1388 ، تاریخ تصویب: 16 /06/ (تاریخ دریافت: 10 چکیده ارتباط زبانی مستلزم حداقل یک گوینده و یک شنونده است که در باره موضوعی خاص و یا مسایل مختلف صحبت میکنند. این تبادل نظر در زمان مکان و فضای معینی انجام میشود و از اصول و قواعد و هم چنین آداب و رسوم جامعه پیروی میکند. بنابر این دو طرف در یک گفتگو میبایست علاوه بر تسلط بر آن زبان با مسایل فرهنگی آن نیز کاملا آشنا باشند در غیر این صورت مطلب مورد نظر بدرستی درک نمیشود و یا سوءتفاهم به وجود میآید. مقاله حاضر به فضای گفتگو در ارتباط زبانی پرداخته و به راهکارهایی که گوینده و شنونده باید اتخاذ کنند تا پیام بدرستی فرستاده و دریافت شود اشاره کرده است. واژگان کلیدی: ارتباط زبانی، تعامل، کنش گفتاری، فضای گفتگو، گوینده، شنونده.