عرض بورس اوراق بهادار

هدف اصلی این پژوهش، بررسی اثر متغیرهای کلان اقتصادی بر توسعه بورس اوراق بهادار تهران می باشد. بدین منظور درآمد ملی، نرخ سرمایه گذاری، سطح توسعه موسسات مالی واسطه و بی ثباتی اقتصاد کلان به عنوان متغیرهای کلان اقتصادی و عمق و عرض به عنوان شاخص های توسعه بورس اوراق بهادار در نظر گرفته شدند. داده های مورد نیاز به صورت فصلی سری زمانی طی دوره زمانی 68-1377 گردآوری شد. روش آماری پژوهش بدین ترتیب می باشد که ابتدا پایایی متغیرها با استفاده از آزمون ریشه واحد دیکی - فولر تعمیم یافته بررسی شد. سپس به منظور برآورد بردارهای هم جمعی از آزمون هم جمعی یوهانسون استفاده گردید. در نهایت الگوهای پژوهش با الگوی تصحیح خطای برداری تخمین زده شدند. به طور کلی نتایج تخمین ها نشان می دهد که درآمد ملی و نرخ سرمایه گذاری بر عمق و عرض بورس اوراق بهادار اثر مثبت و معنادار دارد. همچنین سطح توسعه موسسات مالی واسطه و بی ثباتی اقتصاد کلان به طور منفی و معناداری بر عمق و عرض بورس اوراق بهادار اثر دارند.

یکی از مباحث داغ و مطالب روز اقتصاد ایران در این روزها،موضوع واگذاری دستگاه های اجرایی دولتی به ویژه شرکتهای دولتی و میدان دادن به فعالیت بخش خصوصی است.امروزه کمتر کشوری را در جهان می توان یافت که در حال اجرای برنامه های خصوصی سازی نباشد.به جرات می توان گفت مه خصوصی سازی یکی از مهمترین مولفه های اقتصادی قرن 21 است.خصوصی سازی فرایندی اجرایی،مالی و حقوقی است که دولتها در بسیاری از کشورها برای اجرای اصلاحات در اقتصاد و نظام اداری خود،آن را اجرایی میکنند. در پژوهش حاضر سعی شده است تاثیر خصوصی سازی بر شاخص های عمق و عرض بورس اوراق بهادار تهران-که از شاخص های توسعه بازار سهام است-بررسی شود.جامعه آماری این پژوهش ،کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1384 تا 1390 است.جهت بررسی رابطه خصوصی سازی با توسعه بازار سهام،از مدل رگرسیون ترکیبیو از 81 شرکت منتخب به عنوان نمونه از یک دوره 7 ساله استفاده شده است.نتایج پژوهش نشان میدهد که خصوصی سازی با شاخص عمق بورس اوراق بهادار رابطه مثبت و معناداری وجود دارد ولی با شاخص عرض رابطه معناداری ندارد.