مطالب مرتبط با کلیدواژه

افراد معلول


۱.

مقایسه نظرات ورزشکاران جانباز و مربیان آنها در خصوص فعالیت های ورزشی مناسبت در اوقات فراغت(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: اوقات فراغت ورزش ها افراد معلول

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۵۴۱ تعداد دانلود : ۸۱۶
تحقیق حاضر با عنوان تعیین فعالیت های ورزشی متناسب با سن جانبازان در اوقات فراغت آنان انجام گرفته است. اوقات فراغت، فرصت و زمانی است که پس از کار موظف روزانه باقی میماند و فرد به هنگام آسودگی با شوق و رغبت اقدام به تفریحات، سرگرمیها و فعالیت های مفرّح میکند. مقوله اوقات فراغت برای جانبازان که دارای نوع و درجاتی از معلولیت هستند، بسیار مهم است. بهره گیری درست از اوقات فراغت جانبازان به منظور تندرستی جسم و روان در قالب فعالیت های ورزشی امکان پذیر است و این مهم با برنامه ریزی اصولی در تربیت بدنی بنیاد شهید و امور ایثارگران عملی است. تعداد جانبازان ورزشکار ایران 33054 نفر و تعداد مربیان آنها 700 نفر بوده اند. با توجه به جدول مورگان تعداد 461 نفر ورزشکار و 249 نفر مربی با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس در تحقیق شرکت کردند. پرسشنامه اوقات فراغت(با 31 سؤال) برای اندازه گیری نحوه گذران اوقات فراغت و پرسشنامه های تناسب سازی رشته های ورزشی(با 10 سؤال) برای اندازه گیری رشته های ورزشی متناسب با تواناییهای جانبازان مورد استفاده قرار گرفت. پایایی پرسشنامه اوقات فراغت (78/0) و پرسشنامه تناسب سازی رشته ورزشی والیبال نشسته (79/0)، دو و میدانی (86/0)، تنیس روی میز(82/0)، وزنه برداری (86/0)، تیراندازی با کمان و تفنگ (83/0)، گلبال ( 78/0)، فوتبال و فوتسال (79/0)، بسکتبال با ویلچر (84/0)، شنا (75/0) و دارت (78/0) گزارش شد. یافته های پژوهش نشان داد که حداقل و حداکثر سن ورزشکاران 17 و 60 سال با (63/5 5/40=M) است. ورزشکاران جانباز نسبت به رضایت از نحوة گذران اوقات فراغت، 21درصد رضایت خیلی زیاد،37درصد زیاد، 34درصد متوسط، 6درصد کم و 2درصد رضایت خیلی کم را عنوان کرده اند. از میان رشته های ورزشی خاص افراد جانباز همبستگی معنیداری بین نظر مربیان و ورزشکاران در ورزش های دو و میدانی(000/0=sig و 96/0=r) ، تیراندازی با تفنگ(000/0=sig و 77/0=r)، دارت (016/0=sig و 7-/0=r)، تیراندازی با کمان(000/0=sig و 72/0=r) و تنیس روی میز (000/0=sig و 80/0=r) مشاهده شد و با تحلیل رگرسیون، نظر ورزشکاران از طریق نظر مربیان در رشته های دو و میدانی (000/0=sig و 07/69=F)، تیراندازی با تفنگ (000/0=sig و 02/16=F)، دارت (03/0= sig و 07/7=F)، تیراندازی با کمان (000/0= sig و 64/15=F) و تنیس روی میز (000/0= sig و 52/20=F) در سطح 05/0= پیش بینی گردید. در ورزش های بسکتبال با ویلچر، فوتبال فلج مغزی و فوتسال، گلبال، وزنه برداری، والیبال نشسته و شنا همسبتگی معنیداری بین نظر مربیان و ورزشکاران جانباز مشاهده نشده است.
۲.

تأثیر درمان وجودگرا و مذهب محور در افزایش امید به زندگی افراد معلول ناشی از حوادث

کلیدواژه‌ها: گرایش مذهبی مداخله درمانی افراد معلول درمان وجودگرا درمان مذهب محور امید به زندگی

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۱۴ تعداد دانلود : ۱۰۸
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر درمان وجودگرا و مذهب محور در افزایش امید به زندگی افراد معلول ناشی از حوادث بود. این مطالعه به روش تحقیق نیمه آزمایشی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش افراد مراجعه کننده به مراکز توانبخشی معلولین بهزیستی استان قم بودند. نمونه مورد نیاز در طرح های شبه آزمایشی، 10 نفر برای هر گروه که به روش تصادفی ساده و متمایل برای شرکت در تحقیق، در سه گروه (درمان مذهب محور، درمان وجودی و گواه) انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه امید به زندگی «میلر» بود که دارای 48 گویه با دامنه نمرات 48 (کاملاً درمانده) تا 240 (بالاترین حد امیدواری) است. براساس مداخله درمانی اجرا شده به دو روش وجودگرا و مذهب محور، میانگین امید به زندگی از پیش آزمون تا پس آزمون، افزایش قابل توجهی داشته است. براساس نتایج تحلیل آزمون تی، در دو گروه وجودگرا و مذهب محور، اثربخشی آموزش های درمانی، تأیید می گردد. مداخله درمانی به دو روش وجودگرا و مذهب محور در افراد معلول ناشی از حوادث، باعث افزایش معنادار میانگین امید به زندگی در آنان شده و می توان نتیجه گرفت که در افراد معلول، بسته به گرایش های مذهبی و وجودی، با طی دوره درمانی می توان امید به زندگی آنان را افزایش داد.