ورزش همگانی و تفریحی

شیوع بیماری کووید-19 نقش مهمی در برساختن فضاهای فیزیکی و اجتماعی ورزشی داشته است و ماهیت حضور و مشارکت در ورزش را دستخوش تغییرکرده است. هدف این مقاله تحلیل جامع " سطوح مشارکت فعال ورزش ایران در دوران شیوع ویروس کرونا " است. داده ها با استفاده از روش مصاحبه و مشاهده جمع آوری شدند و به روش تحلیل موضوعی تحلیل و بررسی شدند. از دسته بندی الگوهای معنادار کنش گران در دوران شیوع ویروس کرونا، مضامین فراگیر مشارکت منظم، مشارکت نامنظم و مشارکت سطح نخبه استخراج گردید که مقولات اصلی آن به ترتیب شامل " تطبیق ورزش در خانه" ، "مصرف تظاهری ورزش" و "مسئولیت اجتماعی" می باشد. همچنین از تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس سطوح فعال مشارکت ورزش (ورزش تعلیم و تربیتی، ورزش همگانی و تفریحی، ورزش قهرمانی و ورزش حرفه ای) مضامین مهمی استخراج گردید. در سطح، ورزش تعلیم و تربیتی مضمون اصلی "بلاتکلیفی " و مضامین فرعی"پراکندگی موضوعی ورزش آموزشی"، "پراکندگی جغرافیایی ورزش آموزشی"، " انفعال ذاتی ورزش تربیتی" و "موقعیت حاشیه ای ورزش تربیتی در مختصات ورزش کشور" استخراج شده است. در سطح ورزش همگانی و تفریحی مضمون"تحول" و مضامین فرعی " ورزش در انزوا"، "حذف انواع تفریحات ورزشی"، "محدودیت های زمینه ای در مشارکت" و "تغییر در دسترسی" حاصل شده است. در سطوح ورزش قهرمانی و حرفه ای مضمون "چالش کارکردی" و مضامین فرعی "نمایش و خود بیان گری"، "چالش هویت"، "تبلیغ و فروش" بدست آمده است. تأثیرات این دوران بر سطوح مشارکتی در ورزش، نیاز به تحلیل های عمیق با فاصله زمانی دورتر دارد. حذف فضاهای فیزیکی ورزش اگر چه در کوتاه مدت به بی تحرکی زیادی منجر شده، اما موقعیت های فوق العاده ای از ارتباط بین سطوح مشارکت را برای بررسی در پیش روی محققان ورزشی قرارداده است که می تواند به مشارکت های پایدارتری در سطوح مشارکت عامه کمک کند..