اداره تربیت بدنی دانشگاه

در ارزیابی هر موضوعی، نیاز به معیار اندازه گیری یا شاخص است. هدف این تحقیق، شناسایی معیارهای ارزیابی عملکرد ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها و اولویت بندی آنها بر اساس یکسری اصول ریاضی منتج از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی بود. شرکتکنندگان دراین پژوهش، مدیران ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها، استادان رشته مدیریت و برنامه ریزی در تربیت بدنی و مدیران و کارشناسان اداره کل تربیت بدنی (در حدود 128 نفر ) بودند که از 30 نفر به طور هدفمند پرسش به عمل آمد. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بر اساس اصول AHP بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط گروهی از صاحب نظران دانشگاهی بررسی و تأیید شد و محاسبه نرخ سازگاری پاسخ ها ( کمتر از 1/0) بر اساس جدول توماس ساعتی، مهر تأیید اعتبار آن با استفاده از این روش بود. در این پژوهش، هفت معیار بودجه، نیروی انسانی، امکانات، درآمد، تجهیزات، فعالیت های عملیاتی و فعالیت های آموزشی و پژوهشی، با 33 زیرمعیار، به نظرخواهی خبرگان گذاشته شد. هر یک از خبرگان، براساس مقایسه های زوجی بین هر دو گزینه، میزان اهمیت هریک از آنها را تعیین کردند. سپس وزن هر یک به وسیله بردارهای نرمال شده از این ماتریس ها محاسبه گردید. نتایج نشان داد که نسبت تعداد دانشجویان شرکت کننده در فعالیت های فوق برنامه به کل آنان، زمان استفاده از فضاهای ورزشی و بودجه جاری ورزش دانشگاه، با درجه اهمیت 195/0، 134/0 و 127/0 در بالاترین، و تعداد شاغلان غیر متخصص زن و مرد با درجه اهمیت 001/0 در پایین ترین اولویت ها قرار دارند.

هدف تحقیق حاضر تبیین عوامل موثر بر طراحی ساختارهای سازمانی سازگار برای ادارات تربیت بدنی دانشگاه های ایران بود. از نظر هدف این پژوهش کاربردی و از منظر متغیرها یک پژوهش آمیخته است که در دو مرحله انجام شد. ابتدا توسط نظریه داده بنیاد و رویکرد گلیزر به شناسایی عوامل مؤثر بر طراحی ساختارهای سازمانی سازگار برای ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها پرداخته شد و در مرحله بعدی با روش دیمتل فازی اولویت بندی عوامل انجام شد. خبرگان حوزه مدیریت سازمانی در ورزش، مدیران و معاونان حال یا سابق ادارات تربیت بدنی دانشگاه های دولتی کشور و اساتید مدیریت ورزشی که مطالعاتی در زمینه تحقیق داشتند؛ جامعه اماری تحقیق را تشکیل دادند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود. در مجموع 16 مصاحبه به صورت سوالات باز و عمیق انجام شد تا داده ها به اشباع نظری رسیدند. در قسمت دیمتل فازی بر اساس نظر 8 نفر از خبرگان تعیین شد. تحلیل ها در محیط نرم افزار اکسل انجام گرفت. یافته ها نشان داد از 11 مقوله اصلی شناسایی شده توسط رویکرد گلیزر، شش مقوله ارکان جهت ساز، ساختار فکری، انعطاف و جامعیت ساختار، منابع مالی و سرمایه ای، حکم رانی مطلوب و زیرساخت فیزیکی به عنوان عوامل تاثیرگذار و پنج مولفه تشکل های دانشجویی، منابع انسانی، عوامل فرهنگی، عوامل تکنولوژیکی و شبکه های ارتباطی به عنوان عوامل اثرپذیر شناسایی شدند. بنظر می رسد ساختار تربیت بدنی فوق برنامه دانشگاه ها بایستی از سوی برنامه ریزان ستادی باز مهندسی شود و در این بازنگری به عوامل تاثیرگذار توجه اساسی شده و آنان را در اولویت قرار دهند.