دانشجوی تربیت بدنی

هدف این تحقیق، مقایسه خودپنداره دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی و غیردولتی است. روش تحقیق حاضر توصیفی - تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق، تمام دانشجویان تربیت بدنی مقطع کارشناسی بودند که در سال تحصیلی 85- 86 در دانشگاه های دولتی و غیردولتی شهر تهران مشغول به تحصیل بوده اند. از شاخص های آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف معیار، برای مقایسه نمرات خودپنداره دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی با غیردولتی و همچنین مقایسه نمرات خودپنداره دانشجویان دختر و پسر، شاغل و بیکار و متأهل و مجرد از آزمون پارامتریک t استودنت استفاده شده است. برای مشخص کردن ارتباط بین سنوات تحصیل در دانشگاه و سطح خودپنداره از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. این تحقیق نشان میدهد بین نمرات خودپنداره دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی و غیردولتی رابطه معنیداری وجود ندارد و سنوات حضور در دانشگاه نیز رابطه معنیداری آماری با نمرات خودپنداره تحصیلی ندارد. در این تحقیق میزان نمره خودپنداره دانشجویان دختر و پسر، شاغل و بیکار، متأهل و مجرد در دانشگاه های دولتی و غیردولتی با یکدیگر مقایسه شد، اما تفاوت معنیدار آماری بین نمرات خودپنداره آنان مشاهده نشد. نتایج این تحقیق همبستگی 02/0 را بین خودپنداره و سنوات تحصیل در دانشگاه نشان داد که بیا نگر این مطلب است که تحصیل در دانشگاه نمیتواند نقشی معنیدار در ارتقای خودپنداره دانشجویان داشته باشد.