ادراک از حمایت سازمانی

تعهد سازمانی، یکی از نگرش های سازمانی است که به دلیل تأثیر آن در پیامدهای مهم رفتاری، چون غیبت، تأخیر و ترک خدمت، همواره مورد علاقه محققان علوم رفتاری و مدیریت بوده است. از دهه 1960 تاکنون، تأثیر متغیرهای مختلفی از جمله متغیرهای شغلی، جمعیت شناختی و ساختاری در تعهد سازمانی با نگاه تک سطحی بررسی شده اما به اثر متغیرهای رفتاری در تعهد سازمانی در قالب مدل و با رویکرد چندسطحی، کمتر توجه شده است. در این تحقیق، تأثیر متغیرهای ادراک از حمایت سازمانی، ادراک از احترام سازمانی و مشارکت در تصمیم گیری در تعهد سازمانی با رویکردی چندسطحی و در قالب مدلی میان سطحی، بررسی شده است. نمونه تحقیق، شامل 461 نفر از اعضای هیئت های علمی دانشگاه های تهران بوده است. جهت بررسی فرضیات میان سطحی، از نسخه 80/6 نرم افزار HLM استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد ادراک اعضای هیئت علمی، از حمایت و احترام سازمانی بر تعهد سازمانی آنان، اثر مثبت دارد. همچنین، مشارکت اعضای هیئت علمی در تصمیم گیری ها، هم دارای تأثیر مثبت مستقیم در تعهد سازمانی و هم دارای تأثیر مثبت تعدیل کننده در رابطه بین ادراک از حمایت سازمانی و تعهد سازمانی و نیز رابطه بین ادراک از احترام سازمانی و تعهد سازمانی آنان است.

به منظور بررسی جامعتر پیامدهای کاری شخصیت کارکنان توجه به نقش عوامل موقعیتی ضروری است. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیرگذاری شخصیت فوق فعال بر آوای کارکنان است که در این رابطه نقش تعدیل گر ویژگی های شغل و ادراک از حمایت سازمانی مورد توجه قرار گرفته است. روابط مذکور در این تحقیق با رویکردی توصیفی-پیمایشی در شرکت ارتباطات زیرساخت مورد بررسی قرار گرفته اند. داده های تحقیق از طریق پرسشنامه جمع آوری گردیده و تحلیل روی آنها بر اساس فنون آمار استنباطی و مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS   و AMOS صورت گرفته است. یافته های تحقیق ضمن تایید تاثیرگذاری شخصیت فوق فعال بر آوای کارکنان نشان داد استنباط کارکنان از ویژگی های شغل و نیز ادراک از حمایت سازمانی نقشی تعدیل کننده در رابطه مذکور ایفا می کنند به طوری که با افزایش استنباط مثبت کارکنان از ویژگی های شغل و حمایت سازمانی، تاثیرگذاری شخصیت فوق فعال بر آوای کارکنان نیز افزایش می یابد. ضمن اینکه نقش تعدیل کنندگی استنباط از ویژگی های شغل بیشتر از نقش تعدیل کنندگی ادراک از حمایت سازمانی  بود.

هدف: کار عاطفی به معنای توجه به نقش عواطف و احساس ها در انجام کار است. این پژوهش سعی دارد که نقش مدیریت عواطف، احساس ها و ادراک کارکنان را در عملکرد فروش بررسی کند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر کار عاطفی بر عملکرد فروش نمایندگی های بیمه انجام شده که در این رابطه به نقش ادراک از حمایت سازمانی نیز توجه شده است. روش: این پژوهش به لحاظ روش، پژوهشی توصیفی و به لحاظ هدف، کاربردی است که داده های آن به روش پیمایشی و با استفاده از پرسش نامه جمع آوری شده است. جامعه آماری پژوهش شامل نمایندگی های شرکت بیمه البرز در تهران است که نمونه ای تصادفی از آنها انتخاب شد. تجزیه وتحلیل داده ها بر اساس روش مدل یابی معادل های ساختاری انجام شد و فرضیه ها و مدل پژوهش آزمایش شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که کار عاطفی و ابعاد چهارگانه آن بر عملکرد فروش نمایندگی های بیمه تأثیر مثبت و معناداری دارند. نقش تعدیل کنندگی حمایت سازمانی ادراک شده در رابطه بین کار عاطفی و عملکرد فروش تأیید نشد. نتیجه گیری: از میان ابعاد کار عاطفی، بعد نمایش خودکار عواطف بیشتر از سایر ابعاد بر عملکرد فروش تأثیرگذار است. انتظار می رود با بهبود ادراک کارکنان از حمایت سازمانی، استفاده از کار عاطفی بر افزایش عملکرد فروش کارکنان تأثیر بیشتری داشته باشد.