رفتار جامعه گرا

هدف از این پژوهش تعیین رابطه بی ثباتی هیجانی، رفتار جامعه گرا و پرخاشگری با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دختر و پسر سال سوم راهنمایی شهر اهواز است. در این تحقیق، 400 دانش آموز (200 دختر و 200 پسر) که با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای از جامعه آماری انتخاب شدند. به عنوان نمونه تحقیق مورد مطالعه قرار گرفتند. فرضیه های تحقیق به طور کلی عبارت از این بودند که بی ثباتی هیجانی و پرخاشگری با عملکرد تحصیلی رابطه منفی و رفتار جامعه گرا با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت دارند. برای سنجش فرضیه ها از سه مقیاس بی ثباتی هیجانی، رفتار جامعه گرا و پرخاشگری و برای عملکرد تحصیلی از میانگین کل نمره های دانش آموزان استفاده به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها، فرضیه ها را به شکل مورد نظر تأیید کرد.

پژوهش حاضر درصدد بود تا رابطه بین قدردانی با رفتار های جامعه گرا و ویژگی های شخصیتی را در دانشجویان دختر و پسر بررسی و مقایسه کند. نوع پژوهش همبستگی و مقایسه ای بود. تعداد 384 نفر (222دختر و 162 پسر) از میان دانشجویان دانشگاه های دولتی شهر تهران با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های قدردانی؛ فرم کوتاه شده آزمون قدردانی، نا رضایتی، تقدیر، رفتار های جامعه گرا و فرم کوتاه پرسشنامه پنج عاملی نئو را تکمیل کردند. یافته ها با استفاده از روش همبستگی و آزمون تی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که ابعاد قدردانی با رفتارهای جامعه گرا رابطه مثبت و معنادار دارد. از بین ابعاد شخصیت، روان آزرده خویی با کلیه ابعاد قدردانی رابطه ای مثبت و انعطاف پذیری با بعد قدردانی و تقدیر رابطه مثبت و معنادار و برون گرایی، با وجدان بودن و توافق پذیری با رفتار های جامعه گرا رابطه ای منفی نشان دادند. همچنین در میان دانشجویان دختر و پسر در میزان قدردان بودن و ابعاد شخصیتی تفاوت وجود داشت. یافته های پژوهش حاضر از رابطه بین قدر دانی، رفتار های جامعه گرا و بعضی از ابعاد شخصیتی حمایت کرد.

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضرتعیین رابطه بی ثباتی هیجانی، رفتار جامعه پسند و پرخاشگری با آمادگی به اعتیاد دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم بود. روش: این پژوهش توصیفی با طرح همبستگی بود و جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان قائم شهر در سال تحصیلی 94-1393 (3000 نفر) بودند که از میان آنان 384 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ی چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های بی ثباتی هیجانی(باربارنلی و همکاران)، رفتار جامعه پسند (کپرار و همکاران)، پرخاشگری(باس و پری) و آمادگی به اعتیاد(زرگر و همکاران) پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون خطی ساده و چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون خطی ساده، حاکی از این بود که تمام متغیرهای پیش بین در آمادگی به اعتیاد نقش داشتند(001/0>P). همین طور نتیجه تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که متغیرهای پیش بین بطور معنی داری واریانس آمادگی به اعتیاد را تبیین می کنند، بطوری که ضرایب بتا بیانگر این بودند که رفتار جامعه پسند با بالاترین مقدار بتا(67/0=β)، بیشترین سهم را در تبیین آمادگی به اعتیاد دارد(001/0>p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، تقویت رفتار جامعه پسند و کاهش بی ثباتی هیجانی و میزان پرخاشگری از طریق آموزشهای خاص ضروری به نظر می رسد.