مطالعات فرهنگی پلیس (دانش انتظامی همدان سابق)

رفتار راننده در اکثر سوانح و تصادفات در ایران و جهان عامل اصلی بروز حادثه بوده است و 90 تا 95 درصد تصادفات در ایران به نوعی با عامل انسانی و به ویژه رفتار راننده مرتبط بوده اند. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش فرهنگ ترافیک بر کنترل پرخاشگری رانندگان وسایل نقلیه عمومی درون شهری است. این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی و به صورت پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری، رانندگان حمل و نقل عمومی خطوط بی آرتی شهرداری تهران در مسیر ترمینال شرق تا میدان آزادی که دارای حداقل 2 فقره تخلف حادثه ساز تسلیمی در سال 1402 با محدودیت سنی 30 تا 45 سال و تحصیلات بالای دیپلم به تعداد 85 نفر بود که از این تعداد،60 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و دو گروه 15 نفره گواه تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه رفتار رانندگی منچستر(1990) بود. یافته ها حاکی از آن است که آموزش فرهنگ رانندگی بر پرخاشگری رانندگان حمل و نقل عمومی خطوط بی آرتی شهرداری تهران مؤثر بوده و باعث کنترل آن شده است. همچنین، بین گروه های آزمایش و گواه در شاخص های خشم رانندگان، شامل تخلفات عمدی، تخلفات غیر عمدی، لغزش ها و اشتباهات تفاوت معناداری وجود داشت. به طور کلی، می توان از این آموزش به شکل اختصاصی برای رانندگان سایر وسایل نقلیه عمومی استفاده کرد.

پژوهش حاضر، با هدف تحلیل رابطه هوش فرهنگی با کارآفرینی کارکنان وظیفه همدان با نقش میانجی گری محیط سازمانی انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان وظیفه مشغول به خدمت در فرماندهی انتظامی همدان به تعداد 460 نفر بود که براساس فرمول کوکران تعداد 210 نفر انتخاب شدند. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. ابزار اصلی جمع آوری داده ها سه پرسشنامه بود. در بخش آمار استنباطی، از آزمون مدل معادلات ساختاری و از نرم افزارهای SPSS  نسخه 23 و Smart PLS استفاده شد. نتایج نشان داد که هوش فرهنگی با کارآفرینی کارکنان وظیفه همدان و محیط سازمانی  با کارآفرینی کارکنان وظیفه همدان رابطه مثبت و معنادار دارد.

امنیت یکی از اساسی ترین نیازهای انسان و لازمه بسیاری از خواسته ها و زمینه ساز رشد بشر است. امنیت فرهنگی یکی از انواع امنیت به شمار می رود و از آن جا که فرهنگ به دانش ها، باورها، هنرها، قوانین، آداب و رسوم اجتماعی و ... در یک جامعه اشاره دارد و ازجمله عوامل پیونددهنده آحاد مردم به یک دیگر به حساب می آید، امنیت فرهنگی شایسته توجه است. مسأله فرهنگ و امنیت فرهنگی همواره از دغدغه های اصلی مقام معظم رهبری (مدظله العالی) بوده است ، بنابراین در این پژوهش با تحلیل گفتمان ایشان به بررسی چالش ها و راه کارهای تحقق امنیت فرهنگی در کشور پرداخته ایم. ایشان تهدیدات امنیت فرهنگی را اسلام زدایی و تخریب هویت ملی، تهی کردن انقلاب از درون، فاسدکردن جوانان و اشاعه فساد سبک زندگی غربی و ناکارآمدی برخی از مدیران معرفی می کنند. درمقابل ، با ارائه راه کارهایی تأمین امنیت در حوزه فرهنگ را در ترویج فرهنگ دینی ، داشتن اقتدار و قوی نمودن کشور در عرصه فرهنگی و ارائه سبک زندگی ایرانی اسلامی می دانند.

این پژوهش، با هدف واکاوی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر فرهنگ مقاومت در میان بسیجیان با رویکردی ترکیبی انجام شده است. به این منظور، ابتدا اسناد مربوط به فرهنگ مقاومت مورد بررسی قرار گرفت. سپس، با استفاده از 20 مصاحبه نیمه ساختاریافته هدفمند با اساتید مدیریت فرهنگی و مدیران اجرایی فرهنگی، رمزهای مفهومی احصا گردید و پس از حذف و ادغام مفاهیم مشابه، جملات و پاراگراف های مرتبط با موضوع پژوهش با استفاده از روش تحلیل مضمون در سه سطح مضامین پایه، سازمان دهنده و فراگیر با استفاده از گروه کانونی دسته بندی شدند. در مرحله کمی، جامعه آماری بسیجیان نهادهای فرهنگی و مدیران حوزه های مقاومت بسیج استان کهگیلویه و بویراحمد به تعداد 750 نفر بود که حجم نمونه براساس فرمول کوکران 254 به دست آمد. روش گردآوری داده ها در این مرحله پرسشنامه استخراج شده از بخش کیفی بود. اولویت بندی و اعتبارسنجی عوامل شناسایی شده با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و نرم افزارهای Spss22 وLisrel  و Excel انجام شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که امنیت پایدار مهم ترین بعد از ابعاد مؤثر بر فرهنگ مقاومت در میان بسیجیان است. سایر ابعاد نیز به ترتیب اولویت عبارتند از: جناح بازی سیاسی، مشارکت، معنویت گرایی، اخلاق مداری، گفتمان سازی، روحیه جهادی، رذایل اخلاقی، استکبار ستیزی، فرهنگ محیطی، نگرش و باور، هویت انقلابی و جهانی شدن.

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی معنویت درمانی مبتنی بر مهارت های ارتباطی، بر امنیت فرهنگی، قانون گریزی و سلامت روانی-اجتماعی جوانان است. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و براساس طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل نابرابر است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان تشکیل دادند که با استفاده از نمونه گیری دردسترس، 30 نفر از آنان انتخاب شدند؛ از میان آن ها نیز 15 نفر در گروه کنترل و 15 نفر دیگر نیز در گروه آزمایش به صورت تصادفی جای گرفتند. در این پژوهش، جهت جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه امنیت فرهنگی سرمد و همکاران (1390)، سلامت روانی-اجتماعی 14 سؤالی کییز (2004) و پرسشنامه قانون گریزی عزیزی و پرتوی (1395) استفاده شد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که آموزش مذکور به گروه آزمایش در مرحله پس آزمون نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری در سطح توان آماری 999/0 بر افزایش امنیت فرهنگی، کاهش قانون گریزی و افزایش سلامت روانی -اجتماعی جوانان داشته است (001/0=P-Value). بنابراین، پس از اثر متغیر مستقل، یعنی معنویت درمانی نمره هر سه متغیر گروه آزمایش تغییر اساسی کرده و تفاوت آن با گروه کنترل معنی دار است.

هدف از انجام این پژوهش کاربردی، بررسی نقش عوامل فرهنگی مؤثر بر قانون گریزی شهروندان خراسان شمالی بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی-پیمایشی و از نوع تحلیل مسیر است. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی شهروندان 18 تا 45 ساله شهرهای استان خراسان شمالی است که با استفاده از فرمول کوکران، 390 نفر با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن به صورت صوری و به وسیله استاد راهنما مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای هر یک از متغیرها بیشتر از 7/0 تأیید شد. تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزارهای spss 22.0 و smartpls 3.0 انجام گرفت. یافته ها نشان داد که آگاهی از قوانین بر قانون گریزی تأثیر معکوس و معناداری دارد. همچنین، فقر فرهنگی و ضعف اخلاق شهروندی بر قانون گریزی شهروندان تأثیر مستقیم و معناداری دارد. اما، وضعیت سن و تحصیلات و جنسیت بر گرایش به قانون گریزی تأثیر ندارد. براساس نتایج به دست آمده، با آموزش فرهنگ مناسب اجتماعی و بهبود اخلاق شهروندی در جامعه و آگاه سازی افراد از قوانین و مقررات، می توان در کاهش قانون گریزی افراد گامی مؤثر برداشت.