سمانه صادقی

صدا بیزاری اصطلاحی است که به تنفر از صداهای خاصی چون صدای جویدن، تلق تلق کردن خودکار، صدای ضربه زدن آهسته بر روی یک سطح و صدای ملچ و ملوچ لب ها اطلاق شده و آن را اختلال واکنش شرطی آزار دهنده یا سندرم حساسیت صدای انتخابی نیز می نامند که اثرات چندی را بر سلامت روان افراد مبتلا بر جای می گذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی همبسته های روان شناختی صدا بیزاری (میسوفونیا) و نقش عامل اضطراب و افسردگی در دانشجویان انجام گرفت. پژوهش حاضر توصیفی – همبستگی بود جامعه آماری پژوهش کلیه دانجشویان دانشگاه های شهر تهران دارای علائم صدا بیزاری در سال تحصیلی 1400- 1401 بودند که از میان تعداد 150 نفر به شیوه در هدفمند انتخاب و به تکمیل پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه صدا بیزاری وو و همکاران (2014) و پرسشنامه اضطراب، استرس و افسردگی 21 (DASS- 21) پرداختند. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی) و نرم افزار SPSS V.23 تجزیه و تحلیل گردید نتایج تحلیل داده ها نشان داد بین سه عامل صدا بیزاری، اضطراب و افسردگی رابطه معنی دار وجود داشته (05/0> P) و رابطه صدا بیزاری و اضطراب مثبت بود. هم چنین جهت رابطه بین صدا بیزاری افسردگی نیز مثبت بوده است. تحلیل رگرسیون نیز حکایت از نقش پیش بینی کنندگی اضطراب و افسردگی در شدت صدا بیزاری داشت. با توجه به یافته ها صدا بیزاری با اضطراب و افسردگی رابطه متقابلی داشته و نیازمند توجه جدی و طرح مداخلات سودمند برای افراد دارای علائم این اختلال می باشد.