فرشاد سهرابی

این پژوهش به بررسی مؤلفه های مؤثر بر حس تعلق مکانی در بافت قدیم یکی از محلات قدیمی شهر مراغه می پردازد. این پژوهش از نظر هدف، در دسته مطالعات کاربردی- توسعه ای قرار دارد و به روش توصیفی-تحلیلی با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و مطالعات میدانی انجام شده است. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه ای که بین ۳۱۹ نفر از ساکنان محله (بر اساس فرمول کوکران) توزیع شده، جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شده اند. تحلیل داده ها با بهره گیری از آزمون تی تک نمونه ای، رگرسیون گام به گام و تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه های مکرر انجام شد. نتایج نشان داد که میانگین شاخص های حس تعلق مکانی شامل وابستگی و خاطره جمعی (76/3)، آسایش و دسترسی (46/3)، هویت و خوانایی (29/3) و امنیت (08/4) در سطح مطلوبی قرار دارند. شاخص امنیت بیشترین میانگین و شاخص هویت و خوانایی کمترین را دارا بودند. همچنین، در تحلیل رگرسیون، شاخص امنیت با ضریب بتا 462/ بیشترین تأثیر را بر حس تعلق مکانی داشته است. در مجموع، یافته ها حاکی از وضعیت مطلوب حس تعلق مکانی در این محله ملا محمود است و بر اهمیت حفظ و تقویت عناصر فرهنگی، تاریخی و اجتماعی در بافت های قدیمی شهرها تأکید می کند.