دیانا قدسیه

عملکرد راهنمایان حرفه ای عامل کلیدی موفقیت تجربه گردشگری است؛ بنابراین بهبود آن یکی از دغدغه های سازمان های گردشگری تلقی می شود که با شناسایی و توجه به ابعاد عملکرد و عوامل مؤثر در آن، عملکرد راهنمایان گردشگری ارتقا خواهد یافت. پژوهش پیش رو، با هدف ارائه مدل بهبود عملکرد راهنمایان گردشگری شهر تهران انجام پذیرفت. رویکرد پژوهش، ترکیبی (کیفی_کمّی) است. از روش فراترکیب استفاده و به انجام مصاحبه ها با ده نفر خبره در حوزه راهنمایی گردشگری در شهر تهران پرداخته شد که با روش گلوله برفی برگزیده شدند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، از روش تحلیل محتوا استفاده شد. به منظور اعتباریابی مدل مفهومی، از روش مدل معادلات ساختاری با نرم افزار Smart PLS استفاده شد. بدین ترتیب، پرسش نامه ای پیمایشی در طیف لیکرت پنج گزینه ای در اختیار 196 نفر از راهنمایان تورهای ورودی شهر تهران قرار گرفت که به صورت قضاوتی انتخاب شدند. طبق یافته های پژوهش، عملکرد راهنمایان شامل دو بعد وظیفه ای و شهروندی است. محیط کار و محیط های سیاسی و قانونی، اقتصادی، اجتماعی و فنّاوری به عنوان عوامل محیطی، انگیزش و مدیریت عملکرد به منزله عوامل سازمانی و نیز شایستگی ها و عوامل روان شناختی به مثابه عوامل فردی مؤثر در عملکرد راهنمایان گردشگری شناخته شدند. در پی ارائه مدل پژوهش براساس دیدگاهی یکپارچه ، ابعاد عملکرد و عوامل مؤثر در آن آشکار شدند که برای بهبود عملکرد راهنمایان، مورد توجه ویژه ای قرار خواهند گرفت.

عملکرد حرفه ای راهنمایان، عامل کلیدی موفقیت تجربیه گردشگری است؛ لذا، بهبود عملکرد راهنمایان، یکی از دغدغه های سازمان های گردشگری محسوب می گردد که آنها می توانند با شناسایی عوامل مؤثر بر بهبود عملکرد، توجه ویژه ای به آن عوامل مبذول نموده و در نتیجه عملکرد راهنمایان گردشگری را ارتقا دهند. پژوهش پیش رو، با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر بهبود عملکرد راهنمایان گردشگری شهر تهران انجام پذیرفت. نوع پژوهش حاضر براساس هدف، کاربردی بوده و ماهیت توصیفی دارد. با توجه به نوع داده های گردآوری شده و دیدگاه استقرایی-قیاسی مورداستفاده، رویکرد پژوهش، ترکیبی (کیفی-کمی) محسوب می گردد. جامعیه آماری، شامل خبرگان در حوزیه راهنمایی گردشگری در انجمن صنفی راهنمایان تور شهر تهران می گردد که 15 نفر خبره شناسایی و با توجه به تعداد کم آنها به صورت سرشماری برگزیده شده اند. با استفاده از ادبیات پژوهش و نظرات خبرگان، 15 عامل مؤثر بر بهبود عملکرد راهنمایان گردشگری شناسایی شدند. عوامل شناسایی شده، در قالب پرسش نامیه سلسله مراتبی تدوین گردیدند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، تکنیک سلسله مراتبی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهند که عوامل سازمانی به مثابیه مهم ترین عوامل اصلی، آموزش به عنوان مهم ترین عامل سازمانی، رضایت شغلی به منزلیه مهم ترین عامل فردی و عوامل قانونی به عنوان مهم ترین عوامل محیطی مؤثر بر بهبود عملکرد راهنمایان گردشگری شهر تهران تلقی گردیدند. در پی شناسایی عوامل براساس دیدگاهی یکپارچه و با اولویت بندی انجام شده، عوامل دارای اهمیت و اولویت بیشتری آشکار شدند که برای بهبود عملکرد راهنمایان، مورد توجه ویژه ای قرار خواهند گرفت.