زهرا فتح اللهی نرگسه

پژوهش حاضر، پژوهشی کاربردی است و در زمره ی پژوهش های اکتشافی قرار می گیرد. این پژوهش بر پایه پژوهش های آمیخته است که به صورت کیفی و کمی و در پارادایم قیاسی استقرایی، انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، خبرگان هستند که 25 نفر از آنان بااستفاده از روش نمونه گیری هدفمند و براساس اصل کفایت نظری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی پژوهش، مصاحبه ی نیمه ساختاریافته می باشد که براساس آن، عوامل کلیدی و مؤثر بر نقش پذیری و مشارکت زنان در رهبری سازمان، شناسایی شدند. همچنین ابزار گردآوری داده در بخش کمی پرسشنامه عدم قطعیت بحرانی می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی از روش تحلیل محتوا و رویکرد کدگذاری و نرم افزار مکس کیو دی ای استفاده شده است. همچنین به منظور تدوین سناریوهای آینده نقش پذیری و مشارکت زنان در رهبری سازمان، در بخش کمی از رویکرد عدم قطعیت بحرانی استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که فرهنگ سازمانی مرد سالار و زن سالار و توانمندسازی و توسعه حرفه ای زنان برای تصدی پست های مدیریتی دو عامل کلیدی مهم در نقش پذیری و مشارکت زنان در رهبری سازمان می باشند که مبنای اصلی سناریونویسی در این پژوهش قرار گرفته اند.