مرتضی قالیباف طوسی نژاد

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین سرمایه اجتماعی با خلاقیت در بین دانشجویان پسر تربیت بدنی دانشگاه شهید بهشتی مشهد است. پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان تربیت بدنی پسر دانشگاه شهید بهشتی مشهد تشکیل می دهند که ۸۴ نفر از آنها با استفاده از نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه 60 سوالی خلاقیت عابدی و پرسشنامه 28 سوالی سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال جمع آوری گردید و با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی اسپیرمن یافته های پزوهش حاضر نشان داد میزان همبستگی بین سرمایه اجتماعی و خلاقیت با سطح معنا داری 01/0 در مجموع 68/0 و در دانشجویان تربیت بدنی ورودی 98، 99 و 1400 به ترتیب 64/0، 71/0 و 75/0 بود. نتایج پژوهش صورت گرفته نشان داد هرچه دانشجو معلمان سابقه بیشتری در دانشگاه پیدا می کنند از میزان خلاقیت آنها کاسته می شود و دانشگاه می تواند با تاکید بر ارزش ها و باورهای موجود در آموزش و پرورش و همسو نمودن اهداف فردی و سازمانی به افزایش خلاقیت دانشجویان کمک نماید و برنامه ریزان نیز نمی توانند ساختار و معیار افزایش خلاقیت دانشجو معلمان را بدون توجه به فرهنگ آموزش و پرورش پایه ریزی نماید لذا در صورتیکه مدیران نسبت به تقویت سرمایه اجتماعی اقدام نمایند، می توانند ضمن تقویت خلاقیت دانشجویان بستر مناسبی را جهت انتقال این روحیه در میان دانش آموزان نیز بوجود آورند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط احساس خودسودمندی و توانایی تصویرسازی با عملکرد بازیکنان زن نخبه تنیس روی میز کشوربود. روش نمونه گیری شامل انتخاب 32 نفر از بازیکنان راه یافته به دور پایانی مسابقات انفرادی برای تعیین مقام اول تا سی و دوم از میان 57 نفر به روش نمونه گیری در دسترس و روش پژوهش این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بود. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه «خودسودمندی» ریزز «تحلیل جسمانی» بندورا (2009)(PSE) (87/0 =α)، پرسشنامه «توانایی تصویرسازی درونی و بیرونی» گلدووینسبرگ (2010) (8/0 =α)، و از تعیین مقام اول تا سی و دوم برای بررسی عملکرد ورزشکاران مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی همبستگی می باشد.طبق یافته های تحقیق، بین احساس خودسودمندی و اجرا و نیز بین توانایی تصویرسازی درونی و اجرا ارتباط معنی داری وجود دارد، ولی بین تصویرسازی بیرونی و اجرا ارتباط معنی داری مشهود نیست و احساس خودسودمندی برآوردکننده نتیجه اجرای مسابقه می باشد. سرانجام می توان نتیجه گرفت سنجش مهارت های روانی، خود سودمندی و توانایی تصویرسازی درونی و بیرونی در جهت پیش بینی موفقیت ورزشکاران در رشته تنیس روی میز از اهمیت خاصی برخوردار است.

هدف پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین کمال گرایی و خودتعیینی با راهبردهای مقابله ای دانشجویان تیم های ورزشی بود. جامعه آماری  پژوهش شامل دانشجویان ورزشکار عضو تیم های ورزشی دانشگاه علم و صنعت (232 نفر) بود که نمونه آماری نیز کل شمار در نظر گرفته شد. ابزار پژوهش، «پرسشنامه کمال گرایی چند بُعدی» (فراست و همکاران، 1990) با ضریب پایایی 87/0، «پرسشنامه تنظیم رفتاری ورزش» (لانسدیل و همکاران، 2008) با ضریب پایایی 8/0 و «مهارت های مقابله ای ورزشی» (اسمیت و همکاران، 1995)  با ضریب پایایی896/0 بود. تجزیه و تحلیل داده ها توسط میانگین، انحراف استاندارد، کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون هم زمان به کمک نرم افزار اس پی اس اس نسخه 20 انجام شد. طبق یافته ها، بین کمال گرایی (38/0=r ، 00/0P=) و ابعاد آن: نگرانی درباره اشتباهات (26/0=r، 00/0P=)،  شک درباره اعمال (17/0=r، 00/0P =)، انتظارات والدینی (35/0=r، 00/0P=)، انتقادگری والدینی (20/0=r، 00/0P=)، استانداردهای شخصی (17/0=r، 00/0P=) و سازماندهی (06/0=r، 00/0P=) با راهبرد مقابله ای ارتباط مثبت معنی داری دارد. همچنین، انتظارات والدینی (26/0=β) و انتقادگری والدینی (15/0=β) پیش بینی کننده های معنادار راهبردهای مقابله ای بودند. بین خود تعیینی (27/0=r، 00/0P=)و ابعاد آن، دلایل درونی (15/0=r، 01/0P=)، دلایل هماهنگ سازی (17/0=r، 00/0P=)، دلایل هویت پذیری (13/0=r ، 04/0P=)، دلایل تنظیم اجتنابی (21/0=r، 00/0P=) و دلایل بیرونی اجتنابی (24/0=r، 00/0P=)  رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. از بین ابعاد خود تعیینی، تنها بعد دلایل بیرونی اجتنابی (20/0=β) پیش بینی کننده معنادار راهبردهای مقابله ای بود. باتوجه به ارتباط موجود بین متغیرها، کمال گرایی و خودتعیینی از راهبردهای مقابله ای میان ورزشکاران به شمار می آید.