محسن دیندار

زمینه و هدف: دنیای امروز شاهد پیشرفت های روزافزون دانش و فناوری در زمینه های مختلف است. دوربین البسه پلیس یکی از این فناوری ها است که پلیس ایران نیز به آن مجهز شده است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر دوربین های البسه بر کار عاطفی و فرسودگی شغلی افسران پلیس و تبیین نقش میانجی حمایت سازمانی ادراک شده انجام شده است.روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها، پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را افسران پلیس گشت فرماندهی انتظامی شهرستان همدان تشکیل دادند و از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه 124 نفری از آن ها مورد پرسش قرار گرفت. داده ها به کمک پرسش نامه استاندارد بومی سازی شده روا (بار عاملی بالاتر از 3/0) و پایا (آلفای کرونباخ بالاتر از 7/0) گردآوری و با کمک مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار PLS تحلیل شد.یافته ها: پژوهش نشان داد که تأثیر مستقیم دوربین های البسه بر کار عاطفی و فرسودگی شغلی افسران پلیس مثبت و معنادار است و بر حمایت سازمانی ادراک شده افسران پلیس منفی و معنادار می باشد. همچنین تأثیر غیرمستقیم دوربین های البسه بر کار عاطفی افسران پلیس با نقش میانجی حمایت سازمانی ادراک شده تأیید شد؛ اما تأثیر غیرمستقیم مثبت دوربین های البسه بر فرسودگی شغلی افسران پلیس با نقش میانجی حمایت سازمانی ادراک شده تأیید شد.نتیجه گیری: استفاده از دوربین های البسه موجب افزایش کار عاطفی افسران پلیس می شود، حمایت سازمانی درک شده را کاهش می دهد و موجب افزایش فرسودگی شغلی آن ها می شود؛ بنابراین، مدیریت اثرات استفاده از این دوربین ها بر افسران پلیس نیازمند توجه جدی است.