سید حجت زمانی

هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین جو انگیزشی ادراک شده و پیوستار انگیزش در دانش آموزان دختر نوجوان بود. این پژوهش به روش توصیفی و همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه استان آذربایجان شرقی بود که 221 نفر به عنوان نمونه تحقیق به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های تنظیم رفتار ورزشی و فضای انگیزشی ادراک شده در ورزش استفاده شد. نتایج نشان داد که بین جو انگیزشی و عدم انگیزه ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین بین جو خودمحور و انگیزه بیرونی و تنظیم درون فکنی شده و نیز بین جو تکلیف محور و انگیزه درونی و تنظیم شناسایی شده رابطه معناداری مشاهده شد. به عبارتی در جو تکلیف محور و جو خود محور هر دو در مدل مورد استفاده 6 درصد از تغیرات تنظیم بیرونی را، 2 درصد از تغییرات تنظیم متمایل درونی، 14 درصد از تغییرات تنظیم شناسایی شده، 12 درصد انگیزهدرونی و 11 درصد عدم انگیزه را بدرستی پیش بینی می کنند. بر این اساس و به صورت کلی می توان گفت جو انگیزشی ادراک شده عاملی مهم و پیش بینی کننده نوع انگیزه به وجودآمده برای انجام ورزش در دانش آموزان دختر نوجوان است.