میثاق تصوری

کسب وکارهای خانوادگی و بین المللی شدن آن ها توجه روزافزونی را به خود جلب کرده است. در طی سال ها پژوهشگران سعی کرده اند ویژگی های مختلف شرکت های خانوادگی را که به موفقیت آن ها در بازارهای بین المللی کمک می کنند، شناسایی کنند. در این پژوهش بر خانواده گرایی تمرکز شده و بررسی می شود که چگونه خانواده گرایی در فرایند بین المللی شدن کسب وکارهای خانوادگی نقش ایفا می کند. خانواده گرایی به شایستگی ها و قابلیت هایی اطلاق می شود که در شرکت های خانوادگی، به دلیل تعامل بین خانواده و کسب وکار، ایجاد می شود. برای پاسخ به این سؤال از روش پژوهش کیفی و مصاحبه های نیمه ساختاریافته برای جمع آوری داده از هفت کسب وکار خانوادگی که وارد بازارهای بین المللی شده اند، استفاده شده است. بر اساس نظریه سرمایه اجتماعی، یافته ها پژوهش نشان می دهد که چگونه ماهیت روابط خانوادگی از منظر جنبه های مختلف ابعاد شناختی، ارتباطی و ساختاری بین المللی شدن شرکت های خانوادگی از بازارهای نوظهور را تسهیل می کنند.

در سال های اخیر پژوهش درباره عوامل تأثیرگذار بر قصد کارآفرینی توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است؛ اما این زمینه از بررسی روابط غیرمستقیم و مقایسه این عوامل در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه بی بهره مانده است؛ بنابراین در این پژوهش بر اساس نظریه های رفتار برنامه ریزی شده و اشتیاق کارآفرینانه، تأثیر میانجی گری اشتیاق کارآفرینانه بر رابطه نگرش فردی و هنجار ذهنی بر قصد کارآفرینی بررسی می شود. داده های کمّی به ترتیب از 122 و 260 دانشجوی مقطع کارشناسی در انگلستان و ایران جمع آوری شده و با مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار آموس بررسی و تحلیل شدند. یافته ها نشان می دهد که برخلاف پیش بینی نظریه های نامبرده، اشتیاق کارآفرینی نیز تأثیر مستقیم و مثبتی بر قصد کارآفرینی دارد؛ همچنین اشتیاق کارآفرینی میانجی جزئی رابطه بین نگرش فردی و قصد کارآفرینی در هر دو کشور است؛ اما اشتیاق رابطه بین هنجارهای ذهنی و قصد کارآفرینی را در ایران به صورت کامل و در انگلستان به صورت جزئی واسطه گری می کند؛ بنابراین به منظور تقویت قصد کارآفرینی، سیاست گذاران باید با توجه به اهمیت اشتیاق کارآفرینانه، با سرمایه گذاری در توسعه نگرش فردی مثبت و هنجار ذهنی نسبت به کارآفرینی، سعی در تقویت آن داشته باشند.

بحران کووید-19 چالش های بی شماری را برای کسب وکارهای کوچک و متوسط گردشگری سلامت ایجاد نموده است و بقای بسیاری از آنها را مورد تهدید قرار داده است. ذهن آگاهی سازمانی مفهومی است که به سازمان ها کمک می کند تاحدامکان از وقوع بحران و اتفاقات غیرمنتظره پیشگیری کرده و در صورت وقوع این رخدادها، به سرعتت آنها را مهار نموده و آسیب های احتمالی را به حداقل برسانند. این پژوهش با درنظرگرفتن اهمیت مدیریت بحران برای کسب وکارهای گردشگری سلامت و باهدف بررسی چگونگی مدیریت بحران کرونا در کسب وکارهایی با ذهن آگاهی بالا صورت گرفته است. پژوهش پیش رو، با رویکرد اکتشافی به روش کیفی و به صورت مطالعه موردی چندگانه در صنعت گردشگری سلامت انجام شده است. سازمان های موردمطالعه پیش از دعوت به مصاحبه از نظر سطح ذهن آگاهی سازمانی مورد سنجش قرار گرفتند. برای پاسخ به سؤال تحقیق، 11 مصاحبه نیمه ساختاریافته با مدیران ارشد این کسب وکارها انجام و نتایج با روش تحلیل مضمون استخراج گردید. در نهایت پنج مقوله اصلی شامل «حفظ آمادگی و ظرفیت سازی در دوران پیشابحران»، «ایجاد فرهنگ سازمانی یادگیرنده»، «مدیریت تغییر و رهبری انگیزه بخش»، «اولویت قائل شدن برای نوآوری» و «حفظ چابکی» شناسایی شدند.

هدف از انجام این پژوهش بررسی عوامل موثر بر یکپارچه سازی واحدهای سازمانی در فضای دانشگاهی، به طور خاص یکپارچه سازی واحد «پشتیبانی» با واحد «منابع انسانی» می باشد. در مبانی نظری یکپارچه سازی، به یکپارچه سازی دو واحد پشتیبانی و منابع انسانی کمتر پرداخته شده است. به ویژه به نظر می رسد این موضوع در فضای دانشگاهی با ویژگی های خاص خود مانند نوع رهبری، ساختار حاکمیت، ذی نفعان و فرهنگ متفاوت نسبت به سایر سازمان ها، نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. این پژوهش با رویکرد کیفی در یکی از دانشگاه های تهران انجام شده است. برای پاسخ به سوالات تحقیق، 23 مصاحبه نیمه ساختار یافته با متخصصان این حوزه، مدیران ارشد و میانی فعلی و پیشین این دو واحد و سایر افراد کلیدی مرتبط که با روش گلوله برفی انتخاب شده اند انجام گرفته و نتایج با روش تحلیل مضمون استخراج شده است. پنج مضمون اصلی که نشان دهنده عوامل مؤثر بر  یکپارچه سازی دو واحد مذکور در فضای دانشگاهی هستند شناسایی شده اند که شامل «همراهی مدیران و مسئولین در سطوح مختلف با طرح یکپارچه سازی»، «فرهنگ و ارزش های موجود»، «قوانین و رویه های اداری دانشگاه»، «ساختار» و «توافق عام» می باشند.