مسعود ثنایی

رفتارهای سیاسی در وظایف رسمی کارکنان در سازمان نمی گنجد، اما به دلیل محیط ابهام آمیز و تأثیرش بر کسب منافع، به خصوص در فضای اداری ایران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ازآنجاکه از این مفهوم، شناخت چندانی وجود ندارد، روش کیفی پدیدارشناسی، امکان بازشناسی این پدیده را در فضای بومی فراهم می کند. این تحقیق با هدف شناسایی مؤلفه ها و ارائه الگوی رفتار سیاسی مدیران دولتی با رویکرد پدیدارشناسی با محوریت مصاحبه های عمیق انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل مدیران کل دولتی استان خراسان رضوی می باشد. داده ها ازطریق مصاحبه نیمه ساختارمند جمع آوری شد. با تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کلایزی، داده های به دست آمده در دوازده مفهوم کلی و محوری قرارگرفتند. این مفاهیم شامل: کنترل دسترسی به اطلاعات، سرزنش و حمله به دیگران، تقویت یک تأثیر مطلوب، خشنودسازی دیگران، ایجاد شبکه ارتباطی، مطرح کردن خویش ازطریق سایر افراد قدرتمند، گروه سازی، حمایت و همدلی، مقاومت در برابر تغییر، بازی با زمان، برخورد معکوس و نمایش آرامش است. بررسی دقیق رفتارها نشان می دهد میان مدیران دولتی ایران درباب مقوله قدرت، عامل حفظ قدرت، حائز اهمیت است که آن نیز رفتار سیاسی واکنشی به همراه خواهد داشت.