اعظم لطیف پور گل اندام

هدف اصلی این مقاله نشان دادن رابطه هوش هیجانی با خودکارآمدی با هدف کسب رضایت دانش آموزان سرطانی است که می تواند ما را به سمت هسته های آموزشی جدید و نوآوری ها و رهبری سوق دهد. اول از همه، بررسی خواهیم کرد که چگونه هوش هیجانی و خودکارامدی دانش آموزان به یک فاکتور مهم در کسب رضایت آنها تبدیل می شوند که فضای یادگیری را تقویت می کنند و ما را به سمت ایده ها و رهبری جدید هدایت می کنند. ابتدا عوامل مهم هوش هیجانی و خودکارآمدی مشخص می شود و تعداد 120 پرسشنامه از بین دانش آموزان 10-16 سال سرطانی تحت حمایت سازمان محک هستند جمع آوری می شود که روایی و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفته است. سپس با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی(PLS-SEM) به تجزیه و تحلیل پرداخته تا رابطه بین دو پارامتر هوش هیجانی و خودکارآمدی بر کسب رضایت فردی، اجتماعی و زندکی مشخص گردد. نتایج تحقیق نشان داد که: متغیر رضایت دانش آموزان با هردو متغیر خودکارآمدی و هوش هیجانی و تمامی مولفه های این دو متغیر رابطه دارد (05/0>p). یافته ها نشان داد رابطه بین خودکارآمدی و هوش هیجانی با رضایت دانش آموزان مثبت است. افزایش هرکدام از دو متغیر خودکارآمدی و هوش هیجانی موجب افزایش میزان رضایت دانش آموزان می شود. شدت تاثیر خودکارآمدی بر رضایت دانش آموزان برار با 639/0 است که مقدار قابل توجهی است. شدت تاثیر هوش هیجانی بر رضایت برابر با 202/0 بدست آمده است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مجازی بر مهارت های حل مسئله دانش آموزان پسر ششم ابتدایی بود. پژوهش با روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان سال ششم ابتدایی پسر شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بود. از این جامعه آماری، به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای تعداد 30 دانش آموز انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) گمارش شدند. گروه آزمایش تحت آموزش مجازی قرار گرفت. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه حل مسئله (PSI) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون جمع آوری شدند. برای تحلیل داده ها، از روش های آماری آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بین گروه های آزمایشی و گواه از لحاظ مهارت های حل مسئله در مرحله پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد (0.05). بنابراین، آموزش مجازی به عنوان یک روش مداخله ای مؤثر در رشد و پرورش مهارت های حل مسئله برای دانش آموزان می تواند مورد استفاده مربیان و دست اندرکاران آموزش و پرورش قرار گیرد.

تصمیمات مربوط به ازدواج و طلاق از رویدادهای کلیدی زندگی برای افراد است. و بررسی عوامل تاثیرگذار بر آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش هوش فردی زنان برای ازدواج و پایدار ماندن آن بود. طرح پژوهش توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی زنان متأهل شهر تهران در سال 1399 بودند که حداقل مدت یک سال از ازدواج آنها می گذشت. نمونه پژوهش ش هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش هوش هیجانی زنان تازه ازدواج کرده و پیش بینی پایداری ازدواج بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زنان منطقه 7 تهران بود که حداکثر یک سال از ازدواج آن ها گذشته است. با توجه به تعداد کل جامعه و جدول مورگان حجم نمونه 150 نفر برآورد شد و این تعداد به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه کوتاه هوش هیجانی شاته و همکاران (1998) و پرسشنامه بی ثباتی ازدواج ادواردز و همکاران (1987) استفاده شد. داده های جمع آوری شده از ابزار پژوهش از طریق نرم افزار SPSS-22 و به کارگیری ضریب پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد میان مؤلفه های هوش هیجانی و میزان بی ثباتی ازدواج همبستگی منفی وجود دارد و تحلیل رگرسیون (59/0 =R 2 ) بیان گر آن است که مؤلفه های هوش هیجانی توانایی پیش بینی میزان بی ثباتی ازدواج را دارا هستند (05/0>P). نتیجه گیری: از یافته های موجود می توان نتیجه گرفت که هوش هیجانی و مؤلفه های تنظیم هیجان، ارزیابی و بیان هیجان و بهره برداری از هیجانی می توانند میزان پایداری ازدواج را در زنان تازه ازدواج کرده پیش بینی کنند. امل 300 زن متأهل بود که براساس جدول مورگان به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخنه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی (شامل ضریب همبستگی ساده پیرسون و رگرسیون چندگانه) انجام شد. در مقاله حاضر، شواهد گسترده ای در مورد نقش هوش فردی در رفتار های ازدواج و طلاق با کنترل منابع ملموس مانند وضعیت درآمد و شرایط اجتماعی ارائه شده است. همچنین نتایج نشان داد که هوش افراد به صورت مستقیم بر ازدواج را بیش از اثر غیر مستقیم آن از طریق درآمد، وضعیت اجتماعی و سایر متغیرهای کنترلی تأیید می کند که هوش انسانی، به عنوان شاخص تناسب ناملموس، به طور مستقیم بر چشم اندازهای ازدواج ، نه فقط با نفوذ خود، بلکه از طریق منابع ملموس مانند وضعیت درآمد و موقعیت اجتماعی تاثیر می گذارد.