محمد تقی فراهانی

" مقدمه: پژوهش حاضر با هدف روشن ساختن نقش میانجی­گر سبک­های مقابله با تنیدگی در بررسی رابطه بین استرس تحصیلی و بهزیستی ذهنی انجام گرفت. روش ­ ­: در نمونه­ای متشـکل از 415 آزمـودنی (165 پسـر و 250 دختر)، پرسش­نامه استرس زندگی دانشجویی (SLSI) ، پرسش­نامه مقابله با موقعیت­های استرس­زا (CISS) و مقیاس­های بهزیستی ذهنی (SWS) ارزیابی شد. با استفاده از مدل­های تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی، نقش میانجـی­گر سبک­های مقابله در بررسی رابطه بین استرس تحصیلی و بهزیستی ذهنی مورد مطالعه قرار گرفت. یافته­ها : از بین سبک­های مقابله، تنها سبک مقابله مساله­مدار به­طور معنی­داری رابطه منفی بین استرس تحصیلی و مقیاس عاطفه مثبت و تنها سبک مقابله هیجان­مدار به­طور معنی­داری رابطه منفی بین استرس تحصیلی و مقیاس عاطفه منفی را کاهش دادند. سبک­های مقابله مساله­مــــدار و هیجان­مدار، به­طور معنی­داری رابطه منفی بین استرس تحصیلی و مقیاس رضایت از زندگی را کاهش دادند. نتیجه­گیری : توجه به نقش میانجی­گر سبک­های مقابله در بررسی رابطه بین استرس تحصیلی و بهزیستی ذهنی ضروری است. "

هدف از این مطالعه بررسی رابطه و عوامل پیش بینی کننده سلامت روانشناختی نوجوانان از طریق نوع سبک های تربیتی و همچنین وضعیت اقتصادی اجتماعی والدین آنان بوده است. 1396 دانش آموز دختر و پسر 15-18 ساله شهر تهران، از طریق تقسیم بندی مناطق مختلف تهران، مقیاس سلامت روانشناختی (دینر، 1992) و مقیاس وضعیت اقتصادی اجتماعی محقق ساخته را کامل کردند و پس از آن، مادران این دانش آموزان پرسشنامه سبک های تربیتی والدینی (بورای، 1991) را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که پایین ترین شاخص سلامت روانشناختی در مناطق جنوب شهر و بالاترین شاخص آن در مناطق شمال شهر است. از بین سبکهای والدینی نیز، سبک اقتدار منطقی و سبک استبدادی از توان پیش بینی معنادار سلامت روانشناختی نوجوانان برخوردار بودند. در پایان، نتایج مورد بحث و نتیجه گیری قرار گرفتند.