الهه احمدی امین

در این پژوهش نقش حسابرسان داخلی در خدمات مشاوره و اطمینان بخشی پایداری پیش از استقرار، حین اجرا، پس از آن بررسی شده است. مطالعه کیفی حاضر به روش تحلیل تم صورت پذیرفته است. ابتدا به بررسی ادبیات پرداخته، سپس مصاحبه با 24 خبره انجام شده است.  مهم ترین نقش های حسابرسی داخلی پیش از استقرار نظام پایداری، تاثیرگذاری در فرهنگ سازی، ایجاد بینش، بررسی ریسک های پایداری ضمن ارزیابی سایر فرآیندها می باشد. در طی فرایند استقرار نظام پایداری، مشاوره در ایجاد فرآیند، شناسایی ذینفعان، موضوعات بااهمیت، در نظرگرفتن پایداری در استراتژی ها، ارزیابی همراستایی اهداف، استراتژی ها و فرآیندها، بخشی از مهم ترین خدمات حسابرسی داخلی است. مهم ترین نقش ها پس از استقرار، شناسایی و گزارش نقاط نیازمند بهبود، ارتقا کیفیت گزارش پایداری، انطباق گزارش و فعالیت های پایداری با اهداف، به روز بودن فرآیند و ارزیابی چالش های آتی می باشد.نتایج حاکی از تعیین 113 نقش بوده که 22 مولفه مربوط به پیش از استقرار، 50 مولفه حین و 41 مورد پس از استقرار می باشد. بیشترین نقش در پیش از استقرار به مشاوره تعلق داشته، در حین استقرار هر دو نقش به یک میزان شناسایی و پس از استقرار نقش اطمینان دهی بیشتر می باشد. نقش های حسابرسان داخلی در آمادگی و تهیه گزارش های پایداری مستند شده است. نتایج همچنین کاربردهای سیاستی، اجرایی و پژوهشی برای نقش نوظهور حسابرسان داخلی در گزارشگری پایداری و اطمینان بخشی دارد.

هدف: عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران و سهام داران و مسئله نمایندگی، تصمیمات سرمایه گذاری را تحت تأثیر قرار می دهد. نقدینگی، فرصت های سرمایه گذاری و محدودیت مالی، بر تصمیمات بهینه سرمایه گذاری تأثیرگذار است و به بهبود آن کمک می نماید. لذا، در این پژوهش به بررسی تأثیر حساسیت نقدینگی و فرصت سرمایه گذاری بر تصمیم سرمایه گذاری بین شرکت های با محدودیت مالی و بدون محدودیت مالی می پردازیم.   روش: در این پژوهش شرکت های بدون محدودیت مالی و همچنین شرکت های دارای محدودیت های مالی را با رویکرد متفاوت، با استفاده از سیاست تقسیم سود، جریان نقدی، فرصت سرمایه گذاری و بدهی (اهرم)، در چهار مرحله تعیین می کنیم. نمونه آماری در این مطالعه شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1390 تا 1397 است. با توجه به محدودیت های تحقیق، از میان نمونه آماری در مجموع تعداد 189 شرکت و 1512 مشاهده بدست آمده است.   یافته ها: بررسی های موجود در این پژوهش نشان می دهد، شرکت های دارای محدودیت مالی دسترسی کمتری به منابع بیرونی دارند و نسبت به نقدینگی در سرمایه گذاری حساس تر هستند. این در حالی است که شرکت فاقد محدودیت مالی، دارای انعطاف پذیری مالی بیشتر بوده و تمایل بالاتری در دسترسی به بازار سرمایه بیرونی دارند و دارای حساسیت بیشتری به فرصت های سرمایه گذاری هستند.   نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد، نقدینگی و فرصت سرمایه گذاری بر تصمیم سرمایه گذاری تأثیر مثبت دارند که این امر به وسیله محدودیت مالی تعدیل می شود. همچنین تصمیم سرمایه گذاری در شرکت های با محدودیت مالی در مقایسه با شرکت های فاقد محدودیت مالی نسبت به نقدینگی حساسیت بیشتری دارد و این موضوع برای فرصت سرمایه گذاری معکوس است.

هدف: در این پژوهش به بررسی انتقال ورشکستگی میان شرکت ها در یک صنعت و تأثیر آن بر محتوای اطلاعاتی سود در سال های 1394- 1390 پرداخته شده است. روش: در پژوهش حاضر، اطلاعات مربوط به 19 صنعت و 123 شرکت بورسی را با استفاده از رابطه بازده غیرعادی و سود غیرمنتظره آزمون شده است. این مسئله با مقایسه نمونه های فعال در صنایعی که دارای حداقل یک شرکت ورشکسته هستند، نسبت به آنهایی که در صنایع کاملاً سالم فعالیت می کنند، صورت پذیرفته است. یافته ها: ورشکستگی در صنعت سبب کاهش محتوای اطلاعاتی سودهای حاوی اخبار خوب شده و بر کاهش ضریب واکنش سودهای حاوی اخبار بد بی تأثیر است. علاوه بر آن، صنایعی که تنها یک شرکت ورشکسته داشته اند، نسبت به صنایعی با بیش از یک نمونه ورشکسته، میزان کاهش محتوای اطلاعاتی سودهای دارای اخبار خوب قوی تر است. نتیجه گیری: شواهد نشان می دهد ورشکستگی میان شرکت های هم صنعت منتقل شده و کاهش محتوای اطلاعاتی سود را پدید می آورد. بر اساس محافظه کاری و پایداری نامتقارن سود، در این شرکت ها ضریب واکنش سود برای اخبار خوب نسبت به اخبار بد نامتقارن است.