رضا علی بخشی

امروزه بخشی از درآمد ملی کشورهای پیشرفته را درآمدهای ناشی از کسب وکارهای الکترونیکی تشکیل می دهد؛ از این رو شناسایی این کسب وکارها و شناسایی اولویت های سیاستگذاری برای رشد کسب و کارهایی که سودمندی بیشتری به همراه دارند، از ضروریت های سیاستگذاری در این حیطه است. بدیهی است که شناخت وضع موجود کسب وکارهای الکترونیکی داخلی می تواند گام مهمی در سیاستگذاری اثربخش تر باشد. در این تحقیق به دنبال شناخت هرچه بهتر وضعیت مدل ها ی کسب وکار وب سایت های داخلی نسبت به مدل ها ی کسب وکار وب سایت های بین المللی هستیم. به این منظور، ضمن بررسی 100 وب سایت داخلی و خارجی برتر بر اساس رتبه بندی الکسا، مدل کسب وکار آنها تعیین شد؛ سپس فراوانی و میانگین رتبه کسب وکارهای الکترونیکی وب سایت های برتر در هر دسته تعیین شد و نتایج دو دسته با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج نشان می دهد در فضای کسب وکارهای الکترونیکی ایرانی به کسب وکارهایی که در مقیاس بین المللی مقبولیت و مطلوبیت بیشتری دارند، کمتر توجه می شود.

مقاله حاضر هم زمان دو هدف را دنبال می کند. از یک سو با بهره گیری از روش های تصمیم گیری چند معیاره TOPSIS،VIKOR و تکنیک مشابهت تلاش دارد توانایی روش های یادشده در رتبه بندی صندوق های منتخب از میان صندوق های مشترک در بازار سرمایه ایران را بیازماید و از سوی دیگر در ارزیابی صندوق ها، سه دسته شاخص های عمومی ارزیابی عملکرد صندوق ها (عمر، ارزش خالص هر واحد سرمایه گذاری، خالص ارزش دارایی ها، درصد دارایی های نقدی و درصد بازدهی)، شاخص های ارزیابی عملکرد تعدیل شده با ریسک (شارپ، ترینر و جنسن) و شاخص های ارزیابی عملکرد تعدیل شده با ریسک با لحاظ نیم واریانس (شارپ و ترینر تعدیل شده و جنسن تعدیل شده با نیم بتا) را به صورت مجزا و نیز با هم را بررسی می کند تا توان این سه رویکرد در ارزیابی صندوق ها با شاخص های مختلف مقایسه شود. در انتها، نتایج این مقایسه با سه رویکرد بیان شده و تصمیم های سرمایه گذاران حرفه ای و غیرحرفه ای ارزیابی شده است.