بررسی شایستگی های فرهنگی برای ارائه خدمات در مراکز نظامی مورد مطالعه مراکز نظامی استان اصفهان(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
منبع:
مدیریت فرهنگی سال ۱۷ بهار ۱۴۰۲ شماره ۵۹
79 - 92
حوزه های تخصصی:
روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه ارائه دهندگان انواع مختلف خدمات به جانبازان، نیروهای نظامی و خانواده های ایشان بودند که به دلیل نامعلوم بودن جامعه آماری از طریق محاسبه واریانس (0.082) و استفاده از فرمول جامعه نامعلوم کوکران تعداد 122 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد، پس از توزیع به صورت تصادفی طبقه ای 94/0 پرسشنامه ها بازگشت داده شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه 26 گویه ای سنجش شایستگی فرهنگی نظامی ندگارد و زیلینگ (2017) بود. این مقیاس بر مبنای مدل خودکارآمدی باندورا توسط میر، هال کلارک، هاموکا و پترسون (2015) تدوین شد و در دو سطح برای سنجش دانش و آگاهی و سنجش اعتماد به مهارت و خودکارآمدی فرهنگی اندازه گیری شد. پایایی ابعاد مقیاس و خرده مقیاس های آن بالاتر از 7/0 محاسبه شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تی، رگرسیون هم زمان در مقیاس آکائیکه استفاده شد.
یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد شایستگی های فرهنگی نظامی ارائه دهندگان خدمات به جز ابعاد دانش و نگرش در سایر ابعاد بالاتر از سطح متوسط است. بیشترین همبستگی در بین ابعاد شایستگی های فرهنگی نظامی بین خودکارآمدی و توانایی فرهنگی (679/0) است. همچنین بیشترین ضریب تأثیر در تعیین شایستگی های فرهنگی نظامی با دانش فرهنگی با (279/0) است.
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد هر چه تجربه مواجهه افراد با جانبازان و نظامیان کمتر باشد شایستگی های فرهنگی نظامی آنها کاهش می یابد. همچنین خدمات معنوی بیشترین تأثیر را در افزایش شایستگی های فرهنگی نظامی ارائه دهندگان خدمات دارد.