بررسی تأثیر ابعاد استقرار سازمان مربی گرا بر یادگیری سازمانی در پردیس ها و مراکز آموزش عالی دانشگاه فرهنگیان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات آموزشی و آموزشگاهی دوره ۱۳ پاییز ۱۴۰۳ شماره ۳ (پیاپی ۴۰)
191 - 212
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف شناسایی تأثیر ابعاد استقرار سازمان مربی گرا بر متغیر یادگیری سازمانی در دانشگاه فرهنگیان انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر نوع کمی و از نظر روش، توصیفی - پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کارکنان دانشگاه فرهنگیان در استان های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی با جمعیت ۳۹۸ نفر بودند که 196 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به صورت نسبی با بهره گیری از جدول کرجسی و مورگان (1970) انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و استنباطی و برای آزمون فرضیه ها از مدل معادلات ساختاری، بسته نرم افزار آماری در علوم اجتماعی و نرم افزار پی. ال. اس استفاده شد. میزان بار عاملی و مقادیر T و سطح معناداری آزمون معادلات ساختاری، نشان داد تنها، بُعد زمینه ایجاد سازمان مربی گرا دارای تأثیر معنادار بر متغیر یادگیری سازمانی می باشد و مابقی ابعاد تأثیر قابل توجهی بر یادگیری ندارند. لذا به منظور بهبود یادگیری سازمانی در دانشگاه فرهنگیان به عنوان یک سازمان مربی گرا باید بر روی بعد زمینه استقرار توجه شود و بر سایر ابعاد، سرمایه گذاری کمتری صورت گیرد.