سمیه روحی

تحقیق حاضر با هدف « بررسی نقش شبکه های اجتماعی بر بروز پدیده طلاق در زوجین 20 تا 30 ساله استان همدان در 6 ماهه اول سال » انجام می گیرد. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و نوع تحقیق کاربردی است. جامعه آماری تحقیق کلیه زوجین 20 تا 30 ساله استان همدان در 6 ماهه اول سال می باشد که بر اساس آخرین آمار 1040 نفر می باشند که تعداد 281 نفر از آنها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی است. جهت جمع آوری داده ها، از پرسشنامه شبکه های اجتماعی استفاده شده است که پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ ، 83/0 به دست آمد. جهت تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها، از تی تک متغیره و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج آزمون های آماری نشان دهنده آن است که شبکه های اجتماعی بر بروز پدیده طلاق در زوجین 20 تا 30 ساله استان همدان در 6 ماهه اول سال نقش مثبت و معناداری دارد. نتایج آزمون تی تک متغیره همچنین نشان داد که هر یک از ابعاد شبکه های اجتماعی (میزان استفاده، نوع استفاده و میزان اعتماد به کاربران) بر بروز پدیده طلاق نقش مثبت و معناداری دارد. در نهایت آزمون فریدمن نشان داد که رتبه بندی اظهارات پاسخگویان در هر یک از ابعاد شبکه های اجتماعی بر بروز پدیده طلاق در زوجین 20 تا 30 ساله استان همدان ، به ترتیب شامل؛میزان استفاده، میزان اعتماد به کاربران و نوع استفاده می باشد که نتایج آزمون نشان داد که معنادار می باشد

مقدمه و هدف: تأثیر فعالیت ورزشی بر ذخایر چربی، پروتئین و کربوهیدرات روشن شده است و این احتمال وجود دارد که فعالیت ورزشی بویژه تمرینات مقاومتی بر دریافت غذایی و اشتها نیز تأثیر بگذارد. بر این اساس، هدف از این پژوهش، مقایسه اثر شدتهای مختلف تمرینات مقاومتی دایرهای بر میزان اشتهای ورزشکاران بود. مواد و روش ها: پس از ترجمه پرسشنامه استاندارد VAS (فلینت 2000) و تعدیل برخی از سوالها، با نظرخواهی از متخصصین روایی صوری، و توسط آزمون-  آزمون مجدد پایایی آن (آلفای کرونباخ0.63) بدست آمد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانشجویان پسر و دختر ورزشکار دانشگاه گیلان بودند که از میان آنها ، 45 آزمودنی پسر ( در 3 گروه 15 نفری) و 45 آزمودنی دختر (در 3 گروه 15 نفری) به ترتیب با میانگین سنی 1.85±21 و 2±21.24 سال، قد 5.99±176.02 و 4.93±161 سانتی متر، وزن9.29±68.36 و 6.89±55 کیلوگرم و شاخص توده بدن 1.9±21.20 و 2.9±21.91 کیلوگرم بر مترمربع انتخاب و به صورت تصادفی در سه جلسه مجزا، فعالیت مقاومتی دایرهای را با شدتهای متفاوت (50%، 65% و80% یک تکرار بیشینه) انجام دادند. برای تحلیل دادهها از آزمون کلموگراف اسمیرنف، آزمون t همبسته، ANOVA و آزمون توکی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد تمرینات دایرهای به ترتیب با شدت 50% و 65% 1RM بر افزایش میزان اشتهای دانشجویان پسر و دختر تأثیر معنیداری داشته است (0.05>P). در حالی که بین میزان اشتهای پسران با شدت (65% و 80% 1RM) و در دختران با شدت (50% و 80% 1RM) تفاوت معناداری ملاحظه نگردید. همچنین، بین میزان اشتهای دختران و پسران دانشجو پس از هر سه شدت تمرینات دایرهای تأثیر معنیداری مشاهده نشد (0.05≥P).  بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گیری کرد که تمرینات دایرهای با شدت پایین در مقایسه با شدت بالا میتواند در کاهش اشتها مؤثر باشد. لذا، با رعایت ملاحظات تمرینی، انجام این گونه تمرینات برای پیشگیری از تمایل زیاد به مصرف غذا و اشتهای زیاد به ویژه در رشته های مستلزم کنترل وزن توصیه می شود.