رضوان بذرگر

فلسفه تشکیل هر نهاد یا سازمانی پاسخگویی به نیاز یا نیازهای معینی است و نظام آموزش و پرورش نیز از آن رو شکل یافته و قوام گرفته است که شهروندانی مؤثر و فعال را متناسب با نیازها و ارزشهای اجتماعی تربیت و تحویل جامعه نماید.رسالت آموزش و پرورش در همه دوره ها پرورش نسلهای انسانی برای برآوردن نیازهای جوامع بوده است.در این میان ،تربیت شهروندی جایگاه ویژه ایی دارد.مقاله حاظر با روش تحقیق اسنادی و کتابخانه ایی و استناد به نتایج حاصل از پژوهشهای محققان در این زمینه در نظر دار نقش مدارس در تربیت شهروندان فعال و مؤثر و مطلوب را بررسی کند .نتایج پژوهش حاکی از آن است که آموزش و پرورش یک کشور ،نقش اساسی در تربیت شهروندان ان جامعه و آموزش و توسعه حقوق انسانی دارد.اینکه شهروندان بتوانند از نقش خود آگاهی یافته به آن ارج نهند و نیز مشارکتی فعال در سطح ملی داشته باشند ،دلیل محکمی بر این موضوع است که نظام آموزش و پرورش باید به تربیت شهروندی کودکان و نوجوانان بپردازد.نظام آموزش و پرورش هر جامعه از آن رو شکل یافته و قوام گرفته است که شهروندانی مؤثر و مطلوب را متناسب با نیازها و ارزشهای اجتماعی تربیت کند و تحویل جامعه دهد.

تفاوت و تنوع در شهرها، افرادی را کنار هم قرار می دهد که دارای الگوهای متفاوت زندگی اند و شهر را مکانی جذاب می سازد اما وجه دیگر در این تنوع، ناشناسی است. به شکلی که انسان هایی که از روی اتفاق در یک زمان و در یک مکان عمومی واحد مانند فروشگاه ها و رستوران ها قرار دارند نسبت به هم غریبه اند. شرایط موجود در شهرها این ناشناسی را افزایش می دهد. این مسئله می تواند منجر به افزایش آسیب های انسانی به ویژه برای زنان و همه کسانی که به لحاظ فیزیکی آسیب پذیری بیشتری دارند، شود. در بحث توسعه انسانی، تجربیات مدیریتی کشور علاوه بر تجربیات جهانی بر این امر صحه می گذارد که در جهان کنونی سهم زنان در پیشبرد هر هدف اجتماعی، روشن بوده و محاسبه آن به نفع دستیابی هر چه بهتر و سریع تر به آن هدف است. امروزه زندگی در شهرها و به طورکلی در دنیای مدرن باعث مکانیکی شدن زندگی انسان ها گردیده است. شهرها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متأثر از سیستم های طبیعی ندارند. در این میان نقش محیط زیست در زندگی شهری به عنوان جزء ضروری و لاینفک پیکره یگانه شهرها در متابویلسم آن ها نقش اساسی را دارا می باشد که کمبود آن ها می توانند اختلالات جدی در حیات زندگی شهری به وجود آورد. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی کیفی و تدوین نقش آموزش و توانمندسازی زنان در حفظ محیط زیست و بررسی چگونگی آرامش خاطر در آن هاست. در این راستا، مشارکت زنان در تهیه و اجرای طرح های شهری، به عنوان راهکاری مناسب برای حضور بیش ازپیش زنان در فضای شهری، مطرح می گردد. نتایج پژوهش های شهری نشان می دهد که محیط زیست در زندگی شهری دارای بازدهی اجتماعی و اکولوژیکی می باشد. مهم ترین اثر در زندگی شهری، کارکردهای محیط زیستی، یا بازدهی اکولوژیکی آن هاست که شهرها را برای زیستن مساعد می سازد و با آثار مخرب گسترش صنعت و حمل ونقل مقابله می کند و موجب ارتقای کیفی در زندگی شهروندان می شود.