خاتون عزتی

هرفردی خواه در شهر خواه در روستاه برای رشد کامل استعدادهای خویش باید امکانات مساوی داشته باشد. زیرا هوش را هم در جاهای کم جمعیت می توان سراغ گرفت و هم در نقاط پر جمعیت، هم بر سر راه های باریک و هم بر سر شاهراه ها ، هر جا کودک باشد هوش هم هست. آموزش در کلاس های چند پایه، شیوه ای است که دسترسی کودکان روستایی را به کلاس درس بیشتر می کند. البته تدریس در این کلاس ها، نیازمند برخورداری از مهارت های ویژه و روشهای مناسب سازماندهی کلاس است. همچنین «به روز کردن شیوه های تدریس، کارآمد کردن بهره گیر ی از منابع، افزایش مشارکت جمعی و توسعه سواد» را می توان از دلایل تشکیل کلاس های چند پایه شمرد. هدف از پژوهش حاضر " بررسی روشها و راهبردهای تدریس در کلاس های چند پایه با تاکید بر روش یادگیری خود راهبری" می باشد. روش تحقیقی مورد استفاده در این پژوهش روش توصیفی- تحلیلی است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که اگر مدیریت کلاسهای چند پایه ، توام با استفاده از رویکردهای آموزشی مناسب باشد، گاهی پیشرفت هایی بالاتر از کلاس تک پایه به دست می دهد.

هرفردی خواه در شهر خواه در روستاه برای رشد کامل استعدادهای خویش باید امکانات مساوی داشته باشد. زیرا هوش را هم در جاهای کم جمعیت می توان سراغ گرفت و هم در نقاط پر جمعیت، هم بر سر راه های باریک و هم بر سر شاهراه ها ، هر جا کودک باشد هوش هم هست. آموزش در کلاس های چند پایه، شیوه ای است که دسترسی کودکان روستایی را به کلاس درس بیشتر می کند. البته تدریس در این کلاس ها، نیازمند برخورداری از مهارت های ویژه و روشهای مناسب سازماندهی کلاس است. همچنین «به روز کردن شیوه های تدریس، کارآمد کردن بهره گیر ی از منابع، افزایش مشارکت جمعی و توسعه سواد» را می توان از دلایل تشکیل کلاس های چند پایه شمرد. با تاکید بر اینکه افزایش یادگیری از طریق آزاد گذاشتن دانش آموزان با نسبت های متفاوت در کلاس های چند پایه، می تواند امتیازی برای آن محسوب شود ، می توان گفت یکی از بهترین روش ها ، روش یادگیری خود راهبر می باشد که می تواند در مناطق دور از شهر (روستاها) و در کلاس های چند پایه به نحو احسن استفاده شود و کمبودهای موجود در ابعاد نیروی انسانی و امکانات آموزشی را برطرف کند. هدف از پژوهش حاضر " بررسی روشها و راهبردهای تدریس در کلاس های چند پایه با تاکید بر روش یادگیری خود راهبری" می باشد.

هدف اصلی این پژوهش بررسی راهکارهای ارائه شده برای انس با نماز نوآموزان در کتاب خدای خوب و مهربان از دیدگاه مربیان پیش دبستان است. این پژوهش که از نظر هدف جزء پژوهش های کاربردی بوده و برای انجام پژوهش از روش توصیفی- پیمایشی استفاده شده است بر آن است که سطح راهکارهای ارائه شده برای انس با نماز نوآموزان در کتاب خدای خوب و مهربان را از دیدگاه مربیان پیش دبستانی ناحیه دو شهر کرمانشاه تبیین نماید. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مربیان پیش دبستانی است که در سال تحصیلی 98-97 درناحیه دو کرمانشاه مشغول به کار هستند(101نفر) است و برای نمونه گیری جامعه آماری از شیوه تمام شماری یعنی کل حجم جامعه آماری استفاده شده است. به منظور جمع آوری اطلاعات پژوهش، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است که روایی محتوایی آن بر اساس نظرات اساتید متخصص مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن بر اساس آلفای کرونباخ 89/. برآورد شد. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج داده های پژوهش نشان داد که مربیان پیش دبستانی راهکارهای ارائه شده را(78 درصد) جذاب، (77 درصد) نیازمند تلاش و (70 درصد) دشوار می دانند.

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر کیفیت اجرای طرح همیار مشاور در مدارس دخترانه متوسطه اول شهر کرمانشاه و ارائه الگوی مطلوب انجام شده است روش شناسی پژوهش: روش پژوهش آمیخته و از نوع مطالعه کمی پیمایشی و کیفی پدیدارشناسی بود. جامعه پژوهش در بخش کیفی اسناد فرادستی آموزش و پرورش و مشاوران شاغل در مدارس دخترانه متوسطه اول نواحی سه گانه شهر کرمانشاه که شامل 30 نفر به عنوان نمونه هدفمند بودند. ابزار جمع آوری داده ها فیش و پرسشنامه بود که پایایی آن بر اساس آلفای کرونباخ 89/0 برآورد شد. یافته ها: از تحلیل داده های کیفی حاصل از پاسخهای شرکت کنندگان به سوالات پژوهش 53 گویه استخراج شد که در آن عامل ساختاری با میانگین 87/4 بیشترین اثر گذاری بر کیفیت اجرای طرح همیار مشاور و عامل محیطی با 85/4 و عامل رفتاری با میانگین 77/4 تعیین شد بحث و نتیجه گیری: نتیجه اینکه در اسناد فرادستی آموزش و پرورش، مخصوصا در اساسنامه دانشگاه فرهنگیان به عوامل موثر بر طرح همیار مشاور تاکید شده است اما متاسفانه هنوز در راه رسیدن آموزش و پرورش به سطح مطلوب و مورد انتظار در زمینه اجرای طرح همیار مشاور هنوز دارای نواقص و کاستی هایی می باشد.

مقدمه: مسئولیت پذیری یکی از مهمترین مهارت هایی است که اثرات زیادی در ابعاد مختلف زندگی دارد. در مدارس مسئولیت پذیری می تواند احساس تعهد و پایبندی به دیگران، تبعیت از قواعد و معیارهای اجتماعی و درک قواعد گروهی را بالا ببرد و موجبات پیشرفت تحصیلی را فراهم آورد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی گری خودکارآمدی در رابطه بین انگیزش تحصیلی با مسئولیت پذیری در دانش آموزان مقطع متوسطه بود. روش ها: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی به روش معادلات ساختاری بود. جامعه آماری متشکل از کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 1401- 1400 بودند. در این پژوهش200 دانش آموزان مقطع متوسطه به صورت نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ی خودکار آمدی شرر، پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند و همکاران و پرسش نامه مسئولیت پذیری گاف بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نسخه 25 نرم افزار SPSS و نسخه 3 نرم افزار Smart-Pls استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که خودکارآمدی در رابطه انگیزش تحصیلی با مسئولیت پذیری دانش آموزان در دانش آموزان مقطع متوسطه نقش میانجی دارد. همچنین نتایج نشان داد 36 درصد رفتارهای مسئولیت پذیری دانش آموزان توسط خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی تبیین می شود (05/0 P<). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، نظام آموزش و پرورش در راستای ارتقای سطح مسئولیت پذیری دانش آموزان مقطع متوسطه باید به نقش واسطه ای خودکارآمدی در رابطه بین انگیزش تحصیلی و مسئولیت پذیری دانش آموزان در مدارس مقطه متوسطه توجه نماید.