اقدس پارسا بروجنی

یکی از مهارت هایی که لازم است معلمان به آن مجهز باشند، مهارت های ارتباطی است که این مجموعه مهارت ها می تواند تأثیر بسیاری بر عملکرد حرف ه ای آنان گذارد. هدف از پژوهش کیفی حاضر، بررسی رابطه بین مهارت های ارتباطی و کیفیت زندگی دبیران شهرستان اصفهان است. جامعه آماری شامل 1400 نفر می باشد که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه 300 نفر برآورد گردید. جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه کیفیت زندگی ( sf-36 ) و مهارت های ارتباطی بارتون استفاده گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین مهارت های ارتباطی در میان زنان و مردان وجود ندارد و همچنین وضعیت تا هل دبیران بر مهارت های ارتباطی تأثیرگذار نمی باشد، اما تفاوت معناداری بین مهارت های ارتباطی و سطح تحصیلات دبیران مشاهده گردید. همچنین، رابطه معناداری بین مهارت های ارتباطی و ابعاد هشت گانه کیفیت زندگی دبیران وجود دارد. در انتها راهکارهایی جهت افزایش استفاده از مهارت های ارتباطی در میان دبیران به منظور ارتقاء شاخص های کیفیت زندگی و اصلاح روند بر مبنای نتایج حاصل از پژوهش، ارائه گردیده است.

امروزه تمدن اسلامی به عنوان یکی از مهمترین تمدن های نوین از دوران گذشته در مواجهه با وضعیت نا مطمئن آینده قرار دارد. این تمدن با تجارب ارزشی چندین ساله در وضعیت فعلی با چالش هایی روبه رو است که می تواند تهدیدی برای آینده آن تلقی شود. در عین حال نیز با توجه به تحقق کلان روندهایی مانند توسعه ارتباطات مجازی فرصت هایی را در پیش رو دارد. بر همین اساس هدف این پژوهش تحلیلی بر کلان روند توسعه ارتباطات مجازی و تمدن اسلامی است که در لوای آن چالش ها، فرصت ها، تهدیدها نیز بررسی و شناسایی می شوند. در این پژوهش از روش کیفی اسنادی استفاده شده و داده های مورد استفاده شامل بهره گیری از آیات قرآن کریم، روایات و احادیث و همچنین تفسیرهای مرتبط با این آیات و روایات است. تحلیل داده ها بر اساس تحلیل محتوای این مفاهیم انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که با اشاره به آیات و روایات و رخدادهای صدر اسلام رویکرد تمدن اسلامی را می توان اینگونه ارزیابی کرد که تکنولوژی های ارتباطی را تا جایی بپذیرد که ماهیت آموزه های تمدن اسلامی را مخدوش نکند، البته درصدد آن نیز نیست که این تکنولوژی ها را در عرصه جامعه براندازد. با عنایت به اینکه تکنولوژی های ارتباطی که هم فرصت آور و هم تهدیدکننده هستند، تمدن سازان اسلامی درصدد واکاوی فرصت هایی هستند که اینگونه تکنولوژی ها را در جامعه اسلامی به کار ببرند. به عنوان نتیجه باید گفت که جامعه اسلامی از حیث ظرفیت شناسی برای برپایی تمدن نوین اسلامی با مانعی روبه رو نیست؛ چرا که برای شکل گیری تمدنی جامع نیاز به وجود مبانی، بروز و ظهورات، فراگیری جهانی و راهبری جهانی است که همه این عناصر یاد شده در اسلام وجود دارد. اما شرط تحقق این تمدن پیاده سازی ظرفیت های تبیین شده خواهد بود که باید در دو عرصه نظری و الگوهای عینی به تحقق برسد تا جامعه اسلامی بتواند به نقش خود در آینده نزدیک عمل کند.