صدیقه سلامی

هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی ویژگی های روان سنجی آزمون هماهنگی بدن در کودکان پنج تا 14 ساله شهر تهران بود. راهبرد پژوهش، توصیفی و طرح پژوهش، مقطعی بود. تعداد 306 کودک پنج تا 14 ساله به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای از پنج منطقه شهر تهران انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مجموعه آزمون هماهنگی درشت بدن برای کودکان (KTK) بود. برای تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل عاملی، آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی درون طبقه ای، همبستگی پیرسون، تی مستقل و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. پایایی همسانی درونی برای خرده مقیاس های آزمون KTK، درمجموع چهار آیتم به صورت 0.84 = α بود و دامنه تغییرات ضرایب آلفای کرونباخ در چهار خرده مقیاس آزمون KTK، 61/0 تا 97/0 به دست آمد (برای خرده مقیاس حفظ تعادل در گام برداشتن به عقب به صورت 0.81= α، پرش از روی موانع با لی کردن به صورت 0.93= α، پرش به دو طرف با هر دو پا کنار هم به صورت 0.96= α و جابه جایی سکوها یا صفحه های چوبی در یک جهت به صورت 0.92 = α. پایایی آزمون-آزمون مجدد برای هرکدام از خرده آزمون ها، به ترتیب 0.97 = r، 0.95 = r، 0.95 = r، 0.96 = r و برای مجموع نمره ها، 0.95 = r به دست آمد. ضرایب پایایی درون ارزیاب و بین ارزیاب ها برای مجموع مهارت های هماهنگی حرکتی، به ترتیب برابر با 98/0 و 97/0 به دست آمدند. شاخص روایی محتوا برابر با 91/0 بود و روایی صوری ضرایب همبستگی پیرسون خرده آزمون ها با سن، مثبت و معنادار بود. ضرایب مربوط به پایایی سازه ای و روایی همگرایی مجموع خرده آزمون های هماهنگی حرکتی، به ترتیب برابر با 87/0 و 63/0 بودند. با توجه با تأیید روایی و پایایی آزمون KTK، می توان با اطمینان از این ابزار برای ارزیابی هماهنگی حرکتی درشت کودکان پنج تا 14 ساله تهران استفاده کرد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی جنبه های روان سنجی (پایایی و روایی) مجموعه آزمون مهارت های حرکتی درشت اولریخ – نسخه سوم در کودکان هفت تا نه ساله تهرانی بود. روش پژوهش، توصیفی و طرح پژوهش، مقطعی بود. تعداد 234 کودک هفت تا نه ساله شهر تهران از سه منطقه غرب، مرکز و جنوب شرق تهران به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار این پژوهش مجموعه آزمون مهارت های حرکتی درشت اولریخ – نسخه سوم بود. برای تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل عاملی تأییدی با استفاده از تکنیک مدل بندی معادلات ساختاری ( SEM )، آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی درون طبقه ای، ضریب همبستگی پیرسون و T زوجی استفاده شد. پایایی همسانی درونی خرده آزمون مهارت های توپی، جابجایی و کل آزمون برای دختران به ترتیب برابر با 74/0، 78/0 و 77/0، برای پسران به ترتیب برابر با 69/0، 85/0 و 78/0 و پایایی آزمون – آزمون مجدد برابر با 84/0، 73/0 و 79/0 به دست آمدند. ضرایب مربوط به پایایی درون ارزیاب خرده آزمون های توپی، جابجایی و کل آزمون به ترتیب برابر با 89/0، 92/0 و 91/0 و پایایی بین ارزیاب ها به ترتیب برابر با 85/0، 89/0 و 87/0 به دست آمد. روایی سازه، مدل دوعاملی اولریخ ازطریق تحلیل عاملی تأییدی تأیید شد. ضرایب همبستگی بین متغیر سن و نمرات خرده آزمون ها معنادار بودند و در سطح متوسط قرار داشتند. ضرایب مربوط به پایایی سازه ای در خرده مقیاس های توپی و جابجایی به ترتیب برابر با 74/0 و 71/0 بود؛ بنابراین، آزمون و خرده مقیاس های آن از پایایی سازه ای خوبی برخوردارند. با توجه به تأیید هر دو جنبه پایایی و روایی آزمون TGMD - 3 ، می توان با اطمینان از این مجموعه آزمون برای ارزیابی و سنجش رشد مهارت های حرکتی درشت در کودکان هفت تا نه ساله شهر تهران استفاده کرد.