شهره یزدانی

یکی از موضوعات بحث برانگیز در ادبیات حسابداری و مالی این موضوع است که میزان کارایی سرمایه گذاری شرکت ها تحت تأثیر چه عواملی قرار می گیرد. بر همین اساس، مفهوم کارایی سرمایه گذاری و عوامل مؤثر آن مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در تبیین این عوامل، پوشش رسانه ای مدیرعامل یکی از عواملی است که مبنای تصمیم گیری سرمایه گذاران را ممکن است تحت تأثیر قرار دهد. به همین جهت، این پژوهش درصدد است تا تأثیر پوشش رسانه ای مدیر عامل بر کارایی سرمایه گذاری شرکت ها را مورد مطالعه قرار دهد. در همین راستا، اطلاعات مربوط به 124 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1393 تا 1399 گردآوری و مورد آزمون قرار گرفته است. یافته ها نشان دهنده تأثیر منفی پوشش رسانه ای مدیرعامل بر کارایی سرمایه گذاری است. این یافته ها تأکید مجددی بر نقش اطلاعاتی پوشش رسانه ای مدیرعامل به عنوان یکی از منابع مخابره اطلاعات شرکتی به بازار است.

هدف: بروز بحران های اخیر در بورس اوراق بهادر در جهان و ایران که موجب از دست رفتن سرمایه های فردی و ملی کلانی گردیده بی شک بیشترین تأثیر را از عوامل دورن شرکتی همچون مدیریت خطا گرفته است زیرا وجود اشکال در این مقوله موجبات کاهش تولید، افت درآمد، دستکاری سود، گزارشگری غلط و بالتبع سرمایه گذاری نامناسب و هدررفت سرمایه را فراهم آورده لذا، مطالعه آثار مدیریت خطا بر عوامل اثرگذار بر مقوله های موثر در سرمایه گذاری از جمله فشار بازار سرمایه، هدف پژوهش حاضر قرار گرفته است.  روش: برای بررسی آثار مدیریت خطا بر فشار بازار سرمایه، نمونه 150 تایی از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به روش حذف سیستماتیک انتخاب شده و در بازه زمانی سا ل های 1399- 1392 مورد مطالعه قرار گرفته اند. برای آزمون داده های کمی از رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است.  یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد از بین سه نوع مدیریت خطای عملیاتی، رعایتی و گزارشگری که به روش تحلیل محتوی از بطن گزارش حسابرس مستقل استخراج و گردآوری گردیده، مدیریت خطای عملیاتی و رعایتی اثر منفی و معناداری بر فشار بازار سرمایه داشته است بطوریکه با افزایش مدیریت خطا شاخص های فشار بازار سرمایه نظیر فشار سود، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار، اندازه شرکت و رشد سود سهمی افزایش قابل ملاحظه ای داشته اند.  نتیجه گیری: بطور کلی نتایج پژوهش نشان داده فعالان بازار از علامت دهی ارقام صورت های مالی در جهت سرمایه گذاری خویش بخوبی استفاده نموده اند زیرا مدیریت خطا در بخش عملیاتی و رعایتی واحدهای تجاری، با بالابردن کارایی و اثربخشی عملیات واحدهای تجاری و رعایت قوانین و مقررات به ترتیب موجب ارتقاء سطح درامد، افزایش ارزش بازار حقوق صاحبان سهام، افزایش اندازه شرکت و افزایش رشد شرکت گردیده است.

موضوع و هدف مقاله: مدیریت خطا در بخش دولتی سبب تسهیل در دستیابی به اهداف می شود. ریشه مبحث مدیریت خطا برگرفته از کنترل های داخلی واحدهای تجاری است که توجه به آن سبب افزایش کیفیت حسابرسی در دستگاه های دولتی خواهد شد. هدف از این پژوهش شناسایی مولفه-های مدیریت خطا در دانشگاه های علوم پزشکی در جهت بهبود کیفیت حسابرسی است. روش پژوهش: پژوهش از لحاظ هدف از نوع کاربردی و از لحاظ نحوه اجرا توصیفی اکتشافی است. برای انجام پژوهش از تحلیل تم و روش دلفی فازی استفاده شد. بدین منظور از نظرات 15 نفر از حسابرسان دولتی و خصوصی و مدیران مالی با تجربه دانشگاه های علوم پزشکی با روش گلوله برفی استفاده شد. یافته های پژوهش: نتایج حاصل از تحلیل های صورت گرفته حاکی از آن است که مؤلفه های مؤثر بر مدیریت خطا در جهت بهبود کیفیت حسابرسی را می توان به 7 عامل اصلی شامل ارزیابی عملکرد حسابرسان، رعایت قوانین و استانداردهای حسابرسی، توانمندسازی حسابرسان، نظارت حسابرسی، مدیریت خطا در سطح تیمی، سطح سازمانی و سطح فردی عوامل طبقه بندی کرد. نتیجه گیری، اصالت و افزوده آن به دانش: توجه به مولفه های مدیریت خطا سبب بهبود کیفیت حسابرسی می شود. با توجه به شرایط پرنوسان امروز مدیریت خطا می تواند دانشگاه های علوم پزشکی را در دستیابی به اهدافش یاری نماید.

هدف:  هدف این پژوهش بررسی اثر تامین مالی خارجی و نقش نظارتی حسابرس بر اقلام تعهدی اختیاری با تاکید بر نوع گزارش حسابرسی است. روش: بدین منظور داده های 320 شرکت طی سال های 1399- 1389 با استفاده از نرم افزار اقتصادسنجی ای ویوز تجزیه و تحلیل شده است. با استفاده از برآورد تابلوی متعادل (3520 مشاهده شرکت/ سال) و روش های حداقل مربعات معمولی و پروبیت فرضیه های پژوهش آزمون شدند. یافته ها:  نشان می دهد که به احتمال زیاد شرکت ها در دوره ای که از طریق تسهیلات مالی کوتاه مدت تامین مالی می شوند، کمتر تمایل به اقلام تعهدی اختیاری با هدف هموارسازی سود دارند. به احتمال بیشتر موسسات حسابرسی با درآمد بالا، کاربرد اقلام تعهدی اختیاری در شرکت ها را کاهش می دهند، هر چند که عمده بازار حسابرسی ایران در اختیار سازمان حسابرسی و موسسات حسابرسی گروه الف عضو جامعه حسابداران رسمی می باشد. همچنین از متغیرهای بیانگر نقش نظارتی حسابرس (دوره تصدی، استقلال حسابرس و تغییر حسابرس) با نوع گزارش حسابرسی  رابطه معنی داری دارند. نتیجه گیری:  فرصت های سرمایه گذاری نقش مهمی را در حیطه مالی شرکت بازی می کند و موضوع تامین مالی خارجی برای شرکت های با فرصت های سرمایه گذاری بالا نسبت به شرکت های با فرصت های سرمایه گذاری پایین بیشتر مطرح است لذا کیفیت حسابرسی بالا و کنترل ضمنی،  نقش بازدارندگی در دستکاری سود برای شرکت های با فرصت سرمایه گذاری متفاوت، را به همراه خواهد داشت.  

هدف: در این پژوهش با مرور مبانی نظری و تحقیقات پیشین، به دنبال این هستیم که ابتدا روش های مختلف اندازه گیری شفافیت گزارشگری مالی را شناسایی و سپس با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی ( AHP ) ، این روش ها و نیز ویژگی های کیفی مرتبط با آنها را رتبه بندی کنیم. روش: روش های اندازه گیری شفافیت گزارشگری مالی که در این تحقیق مورد بررسی و رتبه بندی قرار گرفته، شامل شاخص شفافیت بورس تهران، چارچوب بوشمن و همکاران (2004) ، معیار S&P و کیفیت سود است. بدین منظور ابتدا یک نمونه 20 نفری از مدیران مالی و کارشناسان به عنوان خبرگان انتخاب گردید و پرسشنامه در اختیار آنها قرار گرفت. یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که که از میان ویژگی های کیفی مرتبط با اندازه گیری شفافیت گزارشگری، قابلیت اتکا، بالاترین رتبه و به موقع بودن و مربوط بودن در رده های بعدی قرار دارند. همچنین تجزیه و تحلیل نهایی نشان می دهد گزینه شاخص شفافیت بورس تهران رتبه اول، چارچوب بوشمن و همکاران (2004) رتبه دوم، معیار S&P رتبه سوم و کیفیت سود رتبه چهارم را کسب کرده است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق می توان بیان کرد که از نظر خبرگان، بهترین روش برای اندازه گیری شفافیت گزارشگری مالی، استفاده از شاخص شفافیت بورس تهران و روش های چارچوب بوشمن و همکاران (2004) ، معیار S&P است. از دلایل این امر را می توان سادگی و سهولت در دسترس بودن این معیار دانست، چرا که سایر روش ها دارای شاخص ها و تجزیه و تحلیل های بیشتری است.