مهری سیدموسوی

اهمال کاری آثار منفی فراوانی بر عملکرد اجتماعی وتحصیلی دانش آموزان دارد. این پژوهش به منظور بررسی میزان شیوع اهمال کاری و ارتباط آن با ویژگی های جمعیت شناختی و میزان به کارگیری شبکه های اجتماعی مجازی در دانش آموزان دختر شهر تهران انجام گرفت. روش پژوهش از نوع زمینه یابی و همبستگی بود. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان دختر مقاطع متوسطه و هنرستان مناطق 3 ، 4، 5، 15 و 11 شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 به تعداد 25883 بود که براساس جدول کرجسی و مورگان و با روش طبقه ای نسبی، 398 نفر انتخاب و پرسشنامه های متغیرهای جمعیت شناختی، اهمال کاری تحصیلی و میزان به کارگیری شبکه های اجتماعی مجازی را تکمیل کردند. داده ها با روش های آمار توصیفی و استنباطی (مجذور خی و همبستگی پیرسون) تحلیل شد. نتایج نشان داد 7/31 درصد از دانش آموزان دارای اهمال کاری بالا، و 6/26 درصد دارای اهمال کاری خیلی بالا بودند و بین مقطع تحصیلی، سن و معدل از نظر اهمال کاری تفاوت معناداری وجود داشت (05/0P≤). نتایج همچنین، نشان داد که رابطه مثبت بین اهمال کاری و میزان به کارگیری شبکه های اجتماعی مجازی وجود دارد (001/0P≤). نتایج پژوهش نشان داد اهمال کاری شیوع شایان توجهی در دانش آموزان دختر شهر تهران دارد و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با آن رابطه دارد؛ بنابراین، میزان به کارگیری شبکه های مجازی به صورت باید مدیریت شود که تأثیرگذاری آن بر افزایش اهمال کاری کاهش یابد .

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت در نگرش به خیانت در بین مردان انجام گرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه ی آماری آن تمامی کارکنان مرد شرکت هادیان شهرداری تهران بود که از این جامعه ی آماری 261 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس نگرش به خیانت واتلی ( 2008 )، پرسشنامه ی ناگویی هیجانی تورنتو (1994)، مقیاس ترس از صمیمیت دسکاتنر و تلن ( 1991 ) و مقیاس احساس تنهایی راسل، پیلائو و کاترونا ( 1980 ) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون هم زمان انجام شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط مثبت و معناداری بین ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت با نگرش به خیانت وجود دارد (0/001> P ). علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون هم زمان نشان داد که ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت به ترتیب با 0/31، 0/15 و 0/14 قادر به پیش بینی نگرش به خیانت بودند. طبق یافته های به دست آمده می توان گفت ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت از عوامل مهم تأثیرگذار بر نگرش به خیانت در مردان هستند، بنابراین باید با آموزش های مناسب، به بهبود ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت پرداخت تا از این طریق، بتوان به کاهش خیانت در بین مردان کمک کرد.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس طرح واره های ناسازگار اولیه و تاب آوری دختران دانش آموز انجام گرفت. در یک پژوهش همبستگی تعداد 398 نفر از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه و هنرستان شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 با روش طبقه ای نسبتی، به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه های هراس اجتماعی کانر و همکاران، فرم کوتاه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ و براون و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون را تکمیل نمودند. داده های به دست آمده با نرم افزار آماری SPSS-18 و آزمون آماری همبستگی و رگرسیون تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین تمام مؤلفه های طرح واره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت. همچنین بین تمام مؤلفه های تاب آوری و اضطراب اجتماعی رابطه منفی معنی دار وجود داشت. علاوه بر این نتایج نشان داد که مؤلفه های طرد و بریدگی، تصور شایستگی فردی، گوش به زنگی و بازداری، جهت مندی و تأثیرات معنوی قادر به پیش بینی اضطراب اجتماعی دانش آموزان دختر بودند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر طرح واره های ناسازگار اولیه و تاب آوری تأثیر مهمی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان دارند و باید در برنامه های پیشگیری و درمان اضطراب اجتماعی موردتوجه قرار گیرند.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر تحمل پریشانی و هراس اجتماعی بر میزان استفاده از شبکه های اجتماعی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش علی – مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه و هنرستان شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 بود که با استفاده از فرمول کوکران و با روش طبقه ای نسبتی، 385 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی، مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر و پرسشنامه هراس اجتماعی کانر استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری (مانووا) و آزمون تجزیه تابع تشخیص تحلیل شدند. یافته های مانووا نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه با استفاده زیاد و کم زیاد از شبکه های اجتماعی در تمام مولفه های تحمل پریشانی (تحمل، جذب، ارزیابی و تنظیم) و هراس اجتماعی (ترس و اجتناب) وجود داشت و دانش آموزان با استفاده زیاد از شبکه های اجتماعی ، تحمل پریشانی کمتر و هراس اجتماعی بیشتری داشتند. همچنین تجزیه تابع تشخیص، به یک تابع تشخیص معنادار منجر شد که طبق این تابع مؤلفه تنظیم، جذب، ارزیابی از تحمل پریشانی و مؤلفه ترس و اجتناب از هراس اجتماعی، دارای بالاترین توان در تمایز دو گروه از دانش آموزان بودند. براساس نتایج حاضر، تحمل پریشانی و هراس اجتماعی از عوامل مرتبط با استفاده از شبکه های اجتماعی هستند.