سجاد فرهادی

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش سبک های حل مسئله و سرمایه روانشناختی در استرس ادراک شده حاصل از ویروس کرونا در زنان خانواده بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و از جامعه آماری زنان شهر بندرعباس، تعداد 155 زن به عنوان نمونه به روش نمونه گیری در دسترس در پژوهش شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک های حل مسئله کسیدی و لانگ (1996)، سرمایه روانشناختی لوتانز و آویلو (2007) و استرس ادراک شده کوهن، کمارک و مرملسین (1983) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها: بین سبک های حل مسئله درماندگی، اجتناب و گرایش با استرس ادراک شده همبستگی مثبت و بین سبک های حل مسئله مهارگری، خلاقیت و اعتماد با استرس ادراک شده همبستگی منفی معناداری برقرار بود (01/0=p)؛ همچنین بین خرده مقیاس های خودکارآمدی و تاب آوری با استرس ادراک شده (01/0=p) و نمره کل سرمایه روانشناختی و خرده مقیاس امیدواری و خوش بینی با استرس ادراک شده (05/0=p) همبستگی معناداری برقرار است. ضرایب رگرسیون گام به گام نشان داد که سبک مهارگری با ضریب بتای (27/0=β)، سبک خلاقیت با ضریب بتای (24/0=β)، سرمایه روانشناختی خودکارآمدی با ضریب بتای (20/0=β)، سرمایه روانشناختی تاب آوری با ضریب بتای (19/0=β)، و سرمایه روانشناختی خوش بینی با ضریب بتای (17/0=β) توانست استرس ادراک شده حاصل از کرونا ویروس را در زنان پیش بینی کند. نتیجه گیری: با بر اساس یافته های به دست آمده از پژوهش، به نظر می رسد استفاده از راهبردهای تنظیم هیجان و داشتن احساس معنا در زندگی می تواند از میزان شدت بار روانی در شرایط استرس زا بکاهد.

تحقیق حاضر در جستجوی پاسخ به این سؤال است که چگونه می توان با استفاده از فناوری اطلاعات متکی بر سلامت همراه، کیفیت زندگی بیماران دیالیز را مورد پایش قرار داد. این مطالعه از نوع کاربردی- توسعه ای بوده که در ابتدا شاخص های معرفی شده در پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران دیالیزی[1]، از سه دیدگاه پزشکان، بیماران و همراه آن ها رتبه بندی شده و معیار وزنی هر شاخص مشخص گردید. در ادامه سامانه پویای پایش کیفیت زندگی بیماران دیالیزی بر اساس وزن شاخص های به دست آمده مدل سازی و طراحی گردید. معماری ارائه شده برای سامانه مبتنی بر معماری سه لایه[2] است. در طراحی سامانه، سرویس های گزارش گیری و سطوح دسترسی نیز به کار گرفته شد. نتایج رتبه بندی شاخص های اصلی کیفیت زندگی بیماران مزمن کلیوی نشان می دهد نظر گروه پزشکان و همراهان بیمار هرچند که در وزن دهی معیارها متفاوت است ولی از دید هردو گروه رتبه بندی شاخص ها شبیه است. در پیاده سازی سامانه نیز تحلیل دقیق و جمع آوری اطلاعات به دست آمده از رتبه بندی شاخص های کیفیت برای تشکیل مدل داده ای استفاده شد و بعد از تحلیل و اصلاح، مدلی مناسب با نیاز سامانه طراحی و مورداستفاده قرار گرفت. طراحی سامانه پویای پایش کیفیت زندگی بیماران دیالیزی بر پایه فناوری اطلاعات قدمی مؤثر در مدیریت درمان و افزایش کیفیت زندگی بیماران دیالیزی است. به کارگیری معماری مناسب و پیش الگوهای بهینه و استاندارد منجر به افزایش قابلیت های عملکردی، کاربردی، ذخیره و بازیابی مناسب سامانه می شود