آزاده مهدوی

مبحث شخصیت و ویژگی ­ های شخصیتی در عین اینکه بسیار در پژوهش ­ ها به آن پرداخته شده است از لحاظ بررسی برخی متغیرها در ارتباط با آنها مورد غفلت قرار گرفته است. اینکه این ویژگی ­ ها با واسطه ­ گری نگرش ­ های ناکارآمد چگونه با اضطراب مرتبط هستند موضوعی است که در این پژوهش به آن پرداخته شده است. به این منظور تعداد 240 نفر از دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان به عنوان نمونه انتخاب گردید و پرسشنامه ­ های اضطراب بک (1990)، پرسشنامه نگرش ­ های ناکارآمد بک و وایسمن (1978) و پرسشنامه شخصیتی نئو مک کری و کاستا (1985) به آنها داده و پر شد که تعداد 6 نفر از افراد پرسشنامه ­ ها را به صورت مخدوش پر کرده بودند لذا نمونه نهایی تعداد 234 نفر انتخاب گردید. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که به طور کلی مدل پژوهش دارای برازش نیکویی مطلوبی است. روابط بین اضطراب با روان ­ رنجورخویی با حضور و بدون حضور متغیر میانجی‌گر نگرش‌های ناکارآمد معنی‌دار و مثبت می‌باشد و همچنین روابط بین اضطراب با برون‌گرایی با حضور و بدون حضور متغیر میانجی‌گر نگرش‌های ناکارآمد معنی‌دار و معکوس می‌باشد. همچنین یافته ­ ها حاکی از آن بودند که در سطح معناداری 01/0 تنها متغیر روان ­ رنجورخویی به واسطه نگرش‌های ناکارآمد با اضطراب رابطه معنی ­ داری دارد و این رابطه برای برون ­ گرایی برقرار نیست. بنابراین می ­ توان نتیجه گرفت که نگرش ­ های ناکارآمد می ­ توانند به عنوان یک میانجی بین روان ­ رنجورخویی و اضطراب عمل کنند.

پژوهش حاضر باهدف تأثیر آموزش تاب آوری بر کاهش اضطراب و افزایش سازگاری مادران دارای کودکان اختلال اوتیسم در سال تحصیلی 1398-1397 انجام شد. طرح پژوهش شبه آزمایشی، از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری آن را تمامی مادران کودکان دارای اختلال اوتیسم که در سال تحصیلی 1398-1397 در مراکز استثنایی شهر کرمانشاه پرونده داشتند تشکیل می دادند. حجم نمونه 40 نفر از مادران کودکان مبتلا به اوتیسم در شهر کرمانشاه از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف و به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند. تمام شرکت کنندگان پرسشنامه تاب آوری را به عنوان پیش آزمون کامل کردند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت آموزش مهارت های تاب آوری قرار گرفت، اما گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. نتایج نشان داد که آموزش تاب آوری بر مادران دارای کودکان اختلال اوتیسم مؤثر بوده و گروه آزمایش افزایش معناداری را در میزان تاب آوری نشان دادند. با توجه به اینکه تاب آوری این مادران پایین تر از نرمال بود، بنابراین با آموزش مهارت های تاب آوری به این مادران می توان این ظرفیت ها را در آنان ارتقا بخشید.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت زناشویی بر مبنای طرحواره های ناسازگار اولیه زنان شاغل در نیروی انتظامی شهر کرمانشاه انجام شد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. برای اجرای این پژوهش توصیفی، از بین 218 نفر جامعه مورد نظر، تعداد 200 نفر از زنان متأهل شاغل در نیروی انتظامی شهر کرمانشاه به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (1988) و مقیاس رضایت زناشویی انریچ (1989) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تجزیه و تحلیل داده های تحقیق نشان داد که حوزه های طرحواره های ناسازگار اولیه به طور معناداری با رضایت مندی زناشویی همراه است. از بین مؤلفه های طرحواره های ناسازگار اولیه مؤلفه های محرومیت هیجانی، طرد و رهاشدگی، انزوای اجتماعی، شکست، بازداری هیجانی، استحقاق و خویشتن داری و خودانضباطی با رضایت زناشویی رابطه منفی معنادار وجود دارد. تحلیل رگرسیون نشان داد محرومیت هیجانی، طرد و رهاشدگی، انزوای اجتماعی، شکست و بازداری هیجانی با رضایت زناشویی دارای رابطه چندگانه و معنادار هستند (01/0 P< ). بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که طرحواره های ناسازگار اولیه توان پیش بینی رضایت زناشویی را دارند. لذا با توجه به اهمیت بهداشت خانواده به مشاوران، مددکاران، روانپزشکان و سایر مسئولان پیشنهاد می گردد اقدام به برگزاری کارگاه ها و سمینارهایی جهت ارتقا دانش زوجین نمایند.

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه عزت نفس با اضطراب اجتماعی در کودکان دارای اختلال اوتیسم شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 1398-1397 انجام شد. در پژوهش حاضر از طرح توصیفی-تحلیلی استفاده شد. جامعه آماری آن را تمامی کودکان دارای اختلال اوتیسم که در سال تحصیلی 1398-1397 در مراکز استثنایی شهر کرمانشاه پرونده داشتند تشکیل می دادند. حجم نمونه 50 نفر از کودکان مبتلا به اوتیسم در شهر کرمانشاه از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف و به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند. جهت بررسی میزان عزت نفس این کودکان از آزمون عزت نفس کوپر اسمیت و پرسشنامه اضطراب اجتماعی لیبویتس ( LSAS-SR ) استفاده شد. با توجه به تحلیل آماری مشخص گردید که بین اضطراب اجتماعی با عزت نفس و مقیاس های آن رابطه معناداری وجود دارد و تمامی مقیاس ها در سطح 0/05≥ P معنادار هستند. با توجه به اینکه عزت نفس این کودکان پایین تر از نرمال و میزان اضطراب اجتماعی در این کودکان بالاتر از نرمال بود، بنابراین با آموزش ارتقای عزت نفس و بهبود اضطراب اجتماعی به این کودکان می توان این ظرفیت ها را در آنان ارتقا بخشید.

زمینه و هدف: اختلال نافرمانی مقابله ای الگویی از لج بازی، نافرمانی و رفتار خصومت آمیز و دشمنی نسبت به بزرگترها است. درمان های متفاوتی تاکنون برای این اختلال استفاده شده اند که در گستره ی روان شناختی و آموزشی هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی فراتحلیل اثربخشی این الگوهای آموزشی و روان شناختی است. روش: در مطالعه حاضر از روش فراتحلیل به عنوان یک فن آماری جهت تعیین، جمع آوری، ترکیب و خلاصه کردن یافته های پژوهشی مرتبط با این الگوها استفاده شد. از بین همه پژوهش های انجام شده در ایران در بازه زمانی سال های 1387 تا 1395 مقالاتی که دارای حجم مناسبی بوده و از لحاظ روش شناختی مانند جامعه، حجم نمونه، روش تحقیق، روش نمونه گیری و ابزار اندازه گیری مورد پذیرش بودند در این پژوهش گنجانده شدند که در نهایت 15 پژوهش حایز ملاک های پژوهش بودند. ابزار پژوهش شامل چک لیست فراتحلیل بود که توسط محقق ساخته شد و از روش اندازه اثر کوهن برای دست یابی به مقدار ارتباط کلی استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میزان اندازه اثر کلی این 15 مطالعه تحت مدل ثابت برابر با 361/0 است که بر اساس تفسیر ملاک کوهن، مقدار بالایی است. نتیجه گیری: باتوجه به اثربخشی بالای مداخلات روان شناختی و آموزشی می توان گفت که مداخلات آموزشی و درمان های روان شناختی می توانند در کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای سهم عمده ای داشته باشند.